Klimaatplan overheid is grap: ambtenaren vliegen en tanken vrolijk door

De rijksoverheid zou in 2030 volledig klimaatneutraal moeten zijn. Een doel dat al sinds 2020 op papier stond. Mooie woorden, dikke folders, campagnetjes als “Zet ook de knop om”. Maar wat blijkt nu? Die knop zit niet eens aan het stopcontact.

De eigen rapportage van het kabinet is vernietigend. De CO₂-uitstoot door vliegreizen is gewoon weer aan het stijgen. De ambtenaren vliegen er lustig op los. Hoger zelfs dan voor corona. En dat terwijl het kabinet tegelijkertijd de burger wél op kosten jaagt met een hogere vliegtaks.

Begrijpt u het nog?

Wij moeten dus minder vliegen. Wij moeten alternatieven zoeken. Maar de mensen die dat beleid verzinnen, springen zelf het vliegtuig in alsof ze een Airmileswedstrijd aan het houden zijn.

Het meest gênante detail? Juist het ministerie dat over klimaat gaat – eerst onder EZK, nu onder Sophie Hermans – rijdt nog het liefst op benzine. Het ministerie dat ons vertelt dat de aarde vergaat als we geen elektrische auto kopen, staat zelf vol met fossiele bakken.

Van het streven naar een 100% elektrisch wagenpark is nog geen 30% gehaald. En dat terwijl we volgens datzelfde ministerie in 2028 “geheel elektrisch” moeten zijn. Dus... wanneer gaan die ambtenaren allemaal over op een e-scooter? Antwoord: nooit.

Minister Hermans heeft het hele plan inmiddels geruisloos afgeblazen. In plaats van klimaatneutraal wil ze nu “55% minder CO₂ in 2030” – een stuk minder ambitieus dus, maar zonder daar ruchtbaarheid aan te geven.

Op promotiewebsites van de overheid staat zelfs nog gewoon de oude doelstelling. Daar is dus niemand eens op de hoogte van het feit dat het klimaatdoel al in de prullenbak ligt. En waarom? Omdat het – hou je vast – “budgettair problematisch” zou zijn.

Dat is overheidstaal voor: te duur.

En dát uit de mond van dezelfde mensen die geen moeite hebben om tientallen miljarden in klimaatfondsen, stikstofcompensatie en asielopvang te pompen. Maar de eigen uitstoot verminderen? Nee, dat is ineens te duur.

Hoe vaak moet dit nog gebeuren voor mensen doorhebben wat er speelt? De overheid gelooft niet écht in het klimaatverhaal. Niet zoals ze dat van ons verwachten. Want als ze het écht geloofden, zouden ze zich ernaar gedragen. Dan zouden ambtenaren de trein nemen. Dan zou het wagenpark elektrisch zijn. Dan zou het kabinet zich zélf aan hun opgelegde normen houden.

Maar dat doen ze niet. Want het klimaatbeleid is geen moreel kompas. Het is een instrument. Om burgers te sturen. Om geld te herverdelen. Om controle te krijgen.

En ondertussen? Vliegt het ministerie vrolijk de wereld rond – met een benzineslurper op de parkeerplaats.