De documentaire Lale Gül - Ik leef mijn eigen leven laat zien wat vrijheid in Nederland anno 2025 écht kost.
Niet in abstracte termen, niet in verkiezingspraat, maar in het leven van één jonge vrouw: Lale Gül, 27 jaar, schrijfster, vrijdenker, en nog steeds onder permanente dreiging omdat ze openlijk brak met de islam en haar eigen pad koos. Ze schreef in 2021 haar debuutroman Ik ga leven - een boek dat haar beroemd maakte, maar haar vrijheid afpakte.
Sindsdien leeft ze met beveiliging, met angst, met eenzaamheid.
En toch weigert ze te zwijgen.
Dat blijkt duidelijk uit een special op de website van De Telegraaf.
De prijs van vrijheid in Nederland
Lale Gül leeft in een land dat prat gaat op vrijheid van meningsuiting, maar waarin je nog steeds een doelwit kunt worden als je die vrijheid gebruikt om kritiek te leveren op de islam of de rol van religie in gesloten gemeenschappen.
Ze vertelt hoe haar eigen moeder haar op straat sloeg met een schoen, omdat ze openlijk afstand nam van het geloof.
Haar familie heeft haar verstoten, haar gemeenschap haat haar, en extremisten bedreigen haar leven.
Dat is de prijs die ze betaalt voor eerlijkheid.
Ze zegt het zelf in de documentaire:
“Ik weet niet of het het waard is. Ik vind mijn missie belangrijk genoeg, maar ik heb veel mensen verdrietig en boos gemaakt. Mijn familie kotst me uit. Dan kun je nooit helemaal trots zijn.”
Het is een zin die pijn doet, omdat hij de waarheid blootlegt: vrijheid is in Nederland niet meer vanzelfsprekend.
Altijd beveiliging, nooit rust
Wie haar documentaire ziet, ziet geen slachtoffer, maar ook geen triomf.
Lale Gül leeft met permanente beveiliging - zes man om haar heen, altijd.
Zelfs een date moet ze een week van tevoren doorgeven.
Ze vertelt hoe ze aan tafel zit met haar bodyguards een paar meter verder:
“Als je zit te zoenen, zie je die mannen met oortjes en spierballen kijken: ‘Is het wel veilig om te zoenen?’”
Ze lacht erom, zoals ze alles met humor benadert, maar het is tragisch.
Een jonge vrouw die alleen maar eerlijk wilde zijn, leeft nu alsof ze een staatsgeheim bewaakt.
🟦 DDS zegt het al jaren: de vrijheid van meningsuiting is niet vanzelfsprekend - zelfs niet in Nederland.
Als jij vindt dat moedige vrouwen als Lale Gül bescherming verdienen én gehoord moeten blijven worden, steun dan ons onafhankelijke werk.
👉 Doneer via https://dds.backme.org of maak een bedrag over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. Een vrouw die haar toekomst opofferde
Wat het meest aangrijpend is, is haar besef dat dit haar leven is – voor altijd.
Ze zegt openlijk dat ze geen kind wil krijgen, omdat ze dat niet wil “opzadelen met een leven zoals het hare.”
“Ik heb mijn kinderwens laten varen. Je kunt niet alles hebben.”
Dat is misschien wel het meest schokkende moment in haar verhaal.
Niet de dreiging, niet de haat, maar het verlies van het gewone leven.
De vanzelfsprekendheid van liefde, gezin, veiligheid - allemaal weg, omdat ze durfde te zeggen wat ze dacht.
Nederland moet kiezen: vrijheid of angst
Het verhaal van Lale Gül is geen incident.
Het past in een patroon van intimidatie, bedreiging en stilzwijgen.
Van Theo van Gogh tot Ehsan Jami, van Ayaan Hirsi Ali tot Lale Gül: allemaal betaalden ze een prijs voor hun openheid.
En telkens weer blijft Nederland toekijken - geschokt, maar stil.
We praten over “inclusiviteit”, maar vergeten dat vrijheid van meningsuiting pas iets waard is als ze ook geldt voor wie durft te schuren.
De politiek reageert met begrip, maar niet met daadkracht.
Er wordt niet gehandhaafd, niet onderwezen, niet verdedigd.
En zo kan het gebeuren dat een jonge vrouw in Amsterdam beveiligd moet worden omdat ze een boek schreef.
Geen slachtoffer, maar voorbeeld
Toch is Lale Gül geen slachtoffer.
Ze is een voorbeeld van moed in een samenleving die steeds banger wordt om te zeggen wat ze denkt.
Ze schrijft, ze spreekt, ze leeft - ondanks alles.
Dat maakt haar misschien wel de belichaming van echte vrijheid: niet de vrijheid van gemak, maar van overtuiging.
Een vrijheid waarvoor je durft te betalen, zelfs met eenzaamheid en angst.
Nederland heeft meer Lale Güls nodig
Haar verhaal is niet alleen persoonlijk, het is een waarschuwing.
Een land dat zijn vrije denkers niet beschermt, verliest zijn vrijheid stap voor stap.
We hebben niet minder Lales nodig, maar meer - mensen die durven zeggen wat ze vinden, ook als het pijn doet.
🟥 Vind jij ook dat Nederland eindelijk moet opkomen voor mensen die hun stem durven te gebruiken tegen religieuze onderdrukking en dreiging?
Steun DDS zodat wij hun verhalen blijven vertellen - zonder angst, zonder filters, en met volle overtuiging voor de vrijheid.
👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.