Rijkswaterstaat waarschuwt: avondspits wordt chaos door wintertijd en regen

Met andere woorden: het wordt niet alleen drukker, maar ook gevaarlijker. Want als de klok een uur teruggaat, raken mensen vermoeider, neemt de concentratie af en is het zicht slechter. De herfstbuien en laaghangende zon maken het plaatje compleet.

„Rijden in het donker is voor veel mensen echt weer even wennen”, waarschuwt een woordvoerder in het AD. Remlichten lijken feller, koplampen verblinden sneller, en bij regen verdwijnt elk overzicht. Het gevolg: meer files, meer gevaar en meer frustratie op de weg.

De waarschuwing van Rijkswaterstaat is niet overdreven. Elk jaar rond de overgang naar de wintertijd stijgt het aantal ongelukken in de spits. Uit eerdere analyses blijkt dat de kans op een aanrijding in de eerste weken na de tijdswisseling met 20 tot 30 procent toeneemt.

Daar komt nog iets bij: de herfstvakantie is voorbij. Regio’s Noord en Midden gaan weer massaal aan het werk, wat betekent dat het aantal forenzen op de weg explodeert. De combinatie van drukte, duisternis en slecht weer is een recept voor filechaos.

Deze “extra drukke avondspits” is geen losstaand probleem. Het is een symptoom van een land dat structureel faalt in planning en infrastructuur. Nederland loopt letterlijk vast: wegen vol, treinen overvol, en een overheid die vooral druk is met klimaatplannen in plaats van mobiliteit.

De miljarden die jaarlijks worden uitgegeven aan windmolens en stikstofbeleid hadden beter besteed kunnen worden aan onderhoud van snelwegen, betere verlichting, en slimme verkeerssturing. In plaats daarvan moeten automobilisten zich maar “aanpassen aan de wintertijd”.

Het past in een patroon: de burger wordt verantwoordelijk gehouden voor problemen die de overheid zelf veroorzaakt.

Terwijl Rijkswaterstaat waarschuwt voor gevaarlijke omstandigheden, kampt de organisatie zelf met tekorten en bezuinigingen. Wegen worden te laat onderhouden, verlichting wordt ’s nachts gedimd “voor het klimaat”, en bij elke plensbui ontstaan dezelfde files.

En dat allemaal in een land waar de automobilist ondertussen wel de hoogste brandstofprijzen van Europa betaalt. De Nederlandse weggebruiker financiert het systeem, maar krijgt er steeds minder voor terug.

Elk jaar dezelfde ellende: wintertijd in, chaos op de weg. Terwijl andere landen nadenken over permanente zomertijd of slimme verkeersoplossingen, lijkt Nederland elk jaar weer verrast. Alsof niemand weet dat het in oktober donker wordt.

De realiteit is dat dit land op steeds meer fronten achteruit boert: van woningbouw tot veiligheid, van zorg tot mobiliteit. En zolang politici liever tijd besteden aan klimaatdeals dan aan het asfalt waar miljoenen mensen dagelijks op rijden, blijft het probleem bestaan.