Foto: JGLmarket / Shutterstock.com
Wolf sleurt hond mee in natuurgebied – en de overheid kijkt toe
De wolf sloeg opnieuw toe. In het natuurgebied de Renderklippen bij Epe greep een wolf doodleuk een hond en sleurde hem mee alsof het een speeltje was. Dit gebeurde niet ’s nachts, niet in een afgelegen bos, maar op klaarlichte dag – in een gebied waar gezinnen wandelen, honden lopen en mensen werken. De beelden zijn er niet, maar de getuigenis van schaapsherder Lammert Niesing is keihard: de wolf kwam, greep en verdween.
En dan die andere harde realiteit: dit was niet eens een uitzondering. Het is de nieuwe werkelijkheid die ons allemaal wordt opgedrongen door een klimaat- en natuurbeleid dat de wolf boven de mens stelt. Terwijl inwoners, boeren en herders zich zorgen maken over hun veiligheid, zwijgt Den Haag. De wolf is immers “beschermd”.
Een roofdier dat de controle kwijt is – en de politiek ook
Dinsdagochtend, kwart over acht. Lammert Niesing doet zijn werk met zijn schaapskudde op de Veluwe. Een vrouw met een aangelijnd hondje komt hem tegemoet – en vlak achter haar: een wolf. Geen schim aan de horizon, geen schichtig roofdier dat wegduikt voor mensen. Nee, een brutaal roofdier dat recht op zijn doel afgaat.
Niesing probeert de wolf te verjagen met geschreeuw en een stoel. Eén hond weet hij nog op tijd terug te roepen. Maar een andere bordercollie wordt gegrepen – de wolf sleurt hem mee alsof het een konijn is. En dan, als Niesing dichterbij komt, laat het dier los. Maar dan begint de jacht op de derde hond.
Dit zijn geen “spannende ontmoetingen met de natuur” meer. Dit zijn levensgevaarlijke confrontaties met roofdieren die geen angst meer kennen.
🟦 DDS geeft jou het nieuws zoals het écht is – zonder meel in de mond, zonder de Brusselse praatjes. Als jij waarde haalt uit deze artikelen, help ons dan in de lucht te blijven.
👉 Doneer via https://dds.backme.org of maak een bedrag over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.
De wolf is terug – maar wie vroeg daarom?
De wolf is een roofdier. Punt. Geen Disney-dier. Geen nobel symbool van biodiversiteit. Het is een jager, een moordenaar in de natuur. En toch hebben onze overheden – onder druk van Europese regelgeving en fanatieke natuurclubs – dit dier met open armen teruggehaald in de Nederlandse bossen.
Zonder debat. Zonder draagvlak. Zonder bescherming voor burgers, boeren en hun dieren. Wie protesteert, wordt weggezet als dom, bekrompen of “onnatuurlijk”. Maar deze wolf loopt dus gewoon overdag een natuurgebied in en valt honden aan. Hoe lang nog voor een kind het slachtoffer is?
En dan zijn het weer “onvoorziene omstandigheden” en “een uitzonderlijk incident”. Terwijl gewone mensen al jarenlang waarschuwen. Want dit is géén natuurgebied van 400.000 hectare zoals in Oost-Europa. Dit is de Veluwe. Vol recreanten, fietsers, gezinnen, bejaarden en vee.
De wolf hoort hier niet – punt uit
Het is genoeg geweest. De wolf hoort niet thuis in een dichtbevolkt land als Nederland. De romantische droom van de herwildering verandert in een nachtmerrie voor boeren, herders en gewone wandelaars. Een roofdier dat zonder vrees honden grijpt – wat wordt het volgende?
En wat doet de overheid? Gemeenten doen een vage oproep om “alert te zijn” en “honden aan te lijnen”. Maar het echte probleem, het toelaten van een roofdier zonder enig plan voor veiligheid of bescherming, wordt niet benoemd. De provincie wijst naar Den Haag. Den Haag wijst naar Europa. En ondertussen zijn de burgers de klos.
🟥 Vind jij dat DDS van waarde is – omdat wij dit soort verhalen brengen, omdat wij laten zien hoe onze cultuur stukje bij beetje wordt afgebroken? Help ons dan nú.
👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.
Tijd voor keiharde keuzes – de wolf of de mens?
Er moet een einde komen aan het idee dat de wolf “erbij hoort”. Dat hij “een plek moet krijgen in ons ecosysteem”. Onzin. De wolf is een roofdier dat niet past in een land van 18 miljoen mensen, fietspaden, schoolroutes en hondenuitlaatgebieden.
De keuze is simpel: óf we kiezen voor de veiligheid van onze mensen, dieren en kinderen, óf we blijven vasthouden aan een ideologische groene luchtspiegeling die ons letterlijk verscheurt.
De wolf hoort niet thuis op de Renderklippen.
Hij hoort niet thuis op de Veluwe.
Hij hoort niet thuis in Nederland.
Tijd om te kiezen. Tijd om in te grijpen.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
9 Reacties