Het schrikbewind van de ayatollahs: Iran executeert in recordtempo gemiddeld 3 mensen per dag
Terwijl de wereld zich blindstaart op vermeende oorlogsmisdaden door Israël in de Gazastrook, wegkijkt bij de gepleegde pogrom op 7 oktober jl. door Hamas en zich wentelt in de luxe van politieke correctheid, voltrekt zich in Iran een tragedie van ongekende proporties. Het gestoorde regime van de ayatollahs, dat zich met ijzeren vuist handhaaft, heeft zijn moorddadige praktijken opgevoerd tot een gruwelijk recordtempo. Met een gemiddelde van drie onschuldige levens per dag die worden uitgedoofd bericht RTL Nieuws, heeft het Iraanse regime een nieuwe dieptepunt bereikt in zijn barbaarse onderdrukking van de eigen bevolking.
Laat ons niet vergeten: meer dan 800 levens zijn vorig jaar geofferd op het altaar van dit tirannieke bewind, een stijging die de ruggengraat van elke rechtgeaarde vrijheidslievende burger doet rillen van afschuw. Onder deze slachtoffers bevinden zich jonge mensen zoals Mohammad Ghobadlou, wiens enige 'misdaad' was opkomen voor basisrechten tijdens de 'Woman, Life, Freedom'-demonstraties. Zijn executie, een schrijnend voorbeeld van de meedogenloze willekeur van het regime, is een smet op het geweten van de internationale gemeenschap, die schijnbaar andere prioriteiten heeft.
Het is een groteske ironie dat terwijl de wereld zich haast om Israël te veroordelen, het Iraanse regime vrij spel krijgt om zijn eigen burgers te terroriseren en te executeren voor vergrijpen zo triviaal als drugsbezit of het uiten van een mening. De stilte van de zogenaamde mensenrechtenorganisaties is oorverdovend, hun dubbele standaarden een toonbeeld van hypocrisie.
De executies in Iran zijn niet slechts een interne aangelegenheid; ze zijn een toetssteen voor de morele integriteit van de wereld. De doodstraf wordt ingezet als een instrument van terreur, bedoeld om een bevolking geketend in angst te houden. De recente piek in executies, in het bijzonder de politieke, onderstreept een sinistere escalatie in de onderdrukking van elke vorm van dissent.
Het verhaal van Iran is er een van gemiste kansen en een internationale gemeenschap die te laf is om op te treden tegen een van de meest repressieve regimes ter wereld. Terwijl diplomaten zich buigen over akkoorden en verdragen, stroomt het bloed van onschuldigen rijkelijk door de straten van Teheran en daarbuiten.
Het wordt tijd dat we onze blik verschuiven van de gebruikelijke zondebokken en het ware gezicht van onderdrukking onder ogen zien. Het regime in Iran, met zijn ayatollahs aan de macht, is een kanker die moet worden uitgeroeid. Zolang deze tirannen vrijuit gaan, blijft elke claim op het bevorderen van mensenrechten en vrijheid een holle frase, een echo in de duisternis van geopolitieke apathie.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Bij DDS zijn we KLAAR met de hypocrisie van de Europese elites. Denk jij daar net zo over? Steun ons dan! Doneer aan DDS via BackMe en help ons pal te staan voor een verstandig beleid!
De internationale gemeenschap moet wakker worden en de ware aard van dit regime onder ogen zien. Het is tijd om de stilte te doorbreken en actie te ondernemen tegen het schrikbewind van de ayatollahs. Voor elke Mohammad Ghobadlou die valt, moet ons antwoord luider en vastberadener zijn: genoeg is genoeg.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten