Trump schreeuwt het uit: BRICS maakt Amerika nerveus

De boodschap is duidelijk: de Verenigde Staten voelen zich bedreigd. Want achter deze Trumpiaanse retoriek schuilt diepe bezorgdheid over wat BRICS aan het doen is. Wat ooit begon als een los samenwerkingsverband tussen Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika, is in razend tempo uitgegroeid tot een reëel alternatief voor de door het Westen gecontroleerde internationale orde.

In Trumps woorden – "Any Country aligning themselves with the Anti-American policies of BRICS, will be charged an ADDITIONAL 10% Tariff" – klinkt meer angst dan bravoure. De opmars van BRICS is allang niet meer symbolisch. Nieuwe leden als Iran, Saoedi-Arabië, Egypte en Argentinië sluiten zich aan. De groep bouwt aan een eigen betaalsysteem en meer: een eigen wereldbeeld.

Wat betekent dat voor Washington? Controleverlies. Het monopolie op de dollar? Aangevallen. De afhankelijkheid van het Westen? Aangevochten. De sanctiemacht? Uitgehold. En precies dat maakt deze uitbarsting van Trump zo veelzeggend: de oude wereldorde staat onder druk – en dat maakt de VS nerveus tot op het bot.

De dreiging van extra tarieven is niets minder dan protectionisme in paniekstand. Het is alsof de Verenigde Staten erkennen dat ze niet langer kunnen winnen op inhoud, innovatie of overtuiging – en daarom grijpen naar de economische knuppel. Nu Trump het voor het zeggen heeft, is het duidelijk: landen moeten kiezen tussen Washington en de rest.

En dat maakt deze situatie explosief. Want steeds meer landen wíllen die keuze juist niet maken. Ze willen ontsnappen aan de hypocrisie van het Westen, aan de opgelegde morele agenda’s en dubbele standaarden. Ze willen samenwerking zonder dat ze elke week op het matje moeten komen over klimaat, mensenrechten of “democratische waarden” die in de praktijk vaak hol blijken.

Het is precies deze tendens die bij de globalistische elite in het verkeerde keelgat schiet. BRICS biedt landen autonomie, samenwerking op basis van wederzijds belang, en de mogelijkheid om zich los te maken van Amerikaanse chantage. Geen wonder dat Washington – via Trump – nu publiekelijk dreigt.

Maar wat dit alles vooral duidelijk maakt: BRICS is niet meer te negeren. De beweging groeit, niet ondanks Amerikaanse druk, maar erdoor. Elke sanctie, elke dreiging, elk dictaat uit Washington duwt landen alleen maar verder richting het alternatieve kamp.

Deze post van Trump is niet zomaar een uitspraak. Het is een onthulling. Een erkenning dat de wereld verandert, dat Amerika terrein verliest, en dat een nieuwe kracht opstaat.

En terwijl de gevestigde machten krampachtig proberen hun dominantie vast te houden, moeten vrije volkeren, nationale staten en soevereine economieën zichzelf de vraag stellen: blijven we buigen voor Washington, of kiezen we voor een wereld waarin macht wordt gedeeld en respect wederzijds is?

Trump heeft zijn keuze duidelijk gemaakt. Maar de wereld luistert allang niet meer alleen naar Amerika.