J.K. Rowling haalt keihard uit: ‘Vele vrouwen zullen later doen alsof ze altijd TERF waren’

De auteur van Harry Potter is al jaren het doelwit van een nietsontziende cancelcultus, enkel en alleen omdat zij het durft op te nemen voor vrouwenrechten en de biologische realiteit. Haar uitspraken over gescheiden ruimtes voor mannen en vrouwen, over de onzinnigheid van het idee dat geslacht puur een gevoel zou zijn, en over het gevaar van het medicaliseren van genderdysforie bij kinderen, zijn haar niet in dank afgenomen.

Toch blijft Rowling rechtop staan, waar velen capituleren. En in deze nieuwste uitspraak slaat ze de spijker op de kop: de schaamte komt nog wel. Vrouwen die nu genderactivisten napraten uit angst voor reputatieschade of sociale uitsluiting, zullen over tien jaar massaal doen alsof ze 'altijd al kritisch waren'. En dat zal niet uit moreel besef komen, maar uit zelfbehoud.

Rowling’s vergelijking met mensen die doen alsof ze een terroristische aanslag hebben overleefd, terwijl ze nergens in de buurt waren, is messcherp. Ze maakt hiermee duidelijk dat het niet alleen om lafheid gaat, maar ook om een diep gebrek aan integriteit. Waar zijn deze vrouwen nu, nu meisjes het slachtoffer zijn van een ideologie die het vrouw-zijn uitholt? Waar zijn ze, nu kinderen levenslange schade oplopen door puberteitsremmers en onomkeerbare operaties?

Ze staan erbij, kijken toe, of erger: ze moedigen het aan. Maar straks, als de wereld eindelijk beseft welke puinhoop deze ideologie heeft veroorzaakt, zullen ze roepen dat ze er nooit iets mee te maken hadden. Alsof ze onschuldig zijn. Alsof ze slachtoffers zijn.

Wat Rowling hier blootlegt is iets fundamenteels: de lafheid van meelopers. Degenen die nu zwijgen of meebuigen om hun carrière, hun status of hun ‘ally’-punten te behouden, zullen straks beweren dat ze er altijd al kritisch op waren. Maar gelukkig - en dat is ook de boodschap van Rowling - zal de waarheid uiteindelijk zegevieren.

Wat vandaag nog een controversiële mening is, zal morgen de morele consensus zijn. En dan zullen we precies weten wie er werkelijk durfde te spreken, en wie zich verstopte achter slogans als “trans women are women” zonder ook maar één moment stil te staan bij de gevolgen.