pmvfoto / Shutterstock.com
ROB ROOS FILEERT BRUSSEL: 'Stop met bedelen om mest-regels! Wij betalen, wij bepalen!'
De kogel is door de kerk en hij is recht in het hart van de Nederlandse boer geschoten. De Europese Commissie weigert zelfs maar in gesprek te gaan over een nieuwe derogatie (uitzonderingspositie) voor onze mestregels. Minister Femke Wiersma (BBB) staat met lege handen en spreekt van een "teleurstelling". Maar terwijl het kabinet-Schoof verslagen lijkt, springt voormalig Europarlementariër Rob Roos op de bres. Hij is klaar met de onderdanige houding van Den Haag. Zijn boodschap op X is even simpel als revolutionair: "We hoeven niets te vragen en ons niet te verantwoorden aan de Europese Unie." Het is tijd voor keiharde actie.
Het nieuws dat het ministerie van LVVN naar buiten bracht, is een doodvonnis voor duizenden familiebedrijven.
"De EC wil niet in gesprek over derogatie," meldde het ministerie droogjes.
Dat betekent dat boeren vanaf 2026 terug moeten naar 170 kilo stikstof uit dierlijke mest per hectare.
Minister Wiersma erkent de ramp:
"Juist zij voelen de impact hiervan op hun inkomen en toekomstperspectief," en ze voegt eraan toe dat de waterkwaliteit bij deze bedrijven juist goed is.
Het is dus een regel die niets oplost, maar wel alles kapotmaakt.
ZE WILLEN DAT WE ZWIJGEN: Steun DDS in de strijd tegen de EU-dictatuur!
Brussel beslist dat onze boeren kapot moeten, terwijl ze zelf lak hebben aan alle regels. Rob Roos durft het te zeggen, en wij ook. Wilt u dat wij in 2026 de luis in de pels blijven van de eurocraten? Steun ons dan nu!
OPTIE 1: Via BackMe (Snel & Simpel)
👉 Klik hier: https://dds.backme.org
OPTIE 2: Via uw eigen bank
IBAN: NL95 RABO 0159 0983 27 t.n.v. Liberty Media
Vergeet niet uw e-mailadres in de omschrijving te zetten voor toegang tot onze exclusieve 'verboden' columns!
1. Wie betaalt, die bepaalt
Rob Roos accepteert deze slachtofferrol niet. Hij draait de rollen om.
Waarom gedragen wij ons als een klein kind dat om zakgeld vraagt, terwijl wij de suikeroom van Europa zijn?
"We zijn een netto betaler. En wie betaalt, mag ook eisen stellen," stelt Roos haarfijn vast.
Nederland maakt jaarlijks miljarden over naar Brussel. Van dat geld worden snelwegen in Polen en olijfboomen in Griekenland betaald.
Is het dan te veel gevraagd dat wij onze eigen, efficiënte landbouw mogen behouden?
Roos heeft gelijk: onze financiële bijdrage is ons machtigste wapen. Dreig maar met het dichtdraaien van de geldkraan. Moet je zien hoe snel ze in Brussel willen praten.
2. De EU lapt eigen regels aan de laars
Het tweede punt van Roos is misschien wel het meest pijnlijke voor de eurofielen.
De EU dwingt ons om ons aan de regeltjes te houden, terwijl ze zelf de eigen grondwet (de Verdragen) door de plee spoelt.
"In de Europese Verdragen staat duidelijk dat er geen gezamenlijke schulden mogen worden aangegaan," schrijft Roos.
Toch gebeurt dat massaal, met het Coronaherstelfonds als dieptepunt.
Als de EU zich niet aan haar eigen fundamentele regels houdt, waarom zou een Nederlandse boer zich dan moeten houden aan een arbitraire mestregel die wetenschappelijk nergens op slaat?
Het is meten met twee maten.
3. Belastinggeld naar anti-democratische NGO's
Roos legt ook de vinger op de zere plek van de 'Deep State' in Brussel.
De Europese Commissie is totaal niet transparant.
Ze financiert met ons belastinggeld "allerlei NGO’s die invloed uitoefenen op beleid, zonder dat daar democratische controle op is," aldus Roos.
Dit is de kern van het probleem.
Milieuclubs die procederen tegen de Nederlandse staat, worden vaak (indirect) gevoed met subsidie uit Brussel.
Lees ook
Wij betalen dus voor onze eigen ondergang. Het democratisch proces wordt ondermijnd door activisten die via de achterdeur het beleid bepalen.
Het is een perverse cyclus die Roos terecht aan de kaak stelt.
4. Frankrijk en Italië mogen alles
En tot slot: de geopolitieke realiteit.
Terwijl Nederland het braafste jongetje van de klas probeert te zijn en zichzelf economisch ophangt aan de decimalen achter de komma, lachen de grote jongens ons uit.
"Lidstaten als Frankrijk en Italië overtreden al meer dan 25 jaar het Stabiliteits- en Groeipact," herinnert Roos ons eraan.
Hun begrotingstekorten zijn torenhoog, hun staatsschulden onhoudbaar.
Zijn er consequenties? Nee.
Worden ze beboet? Nee.
Frankrijk mag alles, want Frankrijk is groot. Nederland moet kapot, want Nederland is klein en gehoorzaam.
Roos roept op om te stoppen met deze zelfkastijding. Als zij de regels negeren, doen wij dat ook.
Tijd voor ongehoorzaamheid
De analyse van Rob Roos is een verademing tussen het slappe gewauwel van de gevestigde orde.
Minister Wiersma bedoelt het vast goed, maar met "teleurstelling" koop je niets.
Het is tijd voor de botte bijl.
Als Brussel niet wil luisteren naar argumenten over waterkwaliteit (die, zoals Wiersma toegeeft, gewoon goed is bij derogatiebedrijven), dan moeten ze maar voelen.
Geen derogatie? Dan geen geld naar Zuid-Europa.
Geen derogatie? Dan negeren wij de stikstofregels.
Rob Roos toont leiderschap waar het kabinet aarzelt.
Het is te hopen dat Schoof en Wiersma deze tweets van Roos uitprinten en boven hun bed hangen.
Dit is de enige taal die ze in Brussel verstaan.
Niet vragen, maar doen.
WORD AANDEELHOUDER VAN HET VERZET!
Wij staan pal achter de oproep van Rob Roos. Genoeg is genoeg. Steun de onafhankelijke pers die opkomt voor de Nederlandse soevereiniteit!
🚀 Steun ons via BackMe: https://dds.backme.org
Of maak uw bijdrage over op NL95 RABO 0159 0983 27 t.n.v. Liberty Media.
PS: Zet uw e-mailadres erbij voor onze exclusieve SubStack-columns!
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
Lees ook
Loading
