Overwinning voor Terneuzen: Woke-burgemeester Van Merrienboer vlucht weg nadat AZC-plan wordt afgeschoten!

Het is het klassieke verhaal van de regenteske bestuurder die denkt dat hij het beter weet dan het volk. Van Merrienboer zette alles op alles om te voldoen aan de gehate Spreidingswet (die door het nieuwe kabinet waarschijnlijk toch de prullenbak in gaat). Hij wilde Terneuzen opzadelen met de overlast en de kosten van de opvangcrisis. Maar de lokale politiek, gesteund door een woedende bevolking, trapte op de rem. Een nipte meerderheid (16 tegen 13) zei 'NEE'.

In plaats van die democratische uitspraak te respecteren, begint Van Merrienboer nu te janken over "geen vertrouwen" en insinueert hij zelfs dat raadsleden niet integer zouden zijn.

In zijn afscheidsbrief suggereert de burgemeester dat het stemgedrag van raadsleden niet "zonder last" is verlopen. Hij hint erop dat ze onder druk zijn gezet.

Laat me niet lachen. Raadsleden worden gekozen om te luisteren naar hun achterban! Als de inwoners van Terneuzen geen azc willen, en ze maken dat kenbaar aan hun volksvertegenwoordigers, dan is het de plicht van die raadsleden om tegen te stemmen. Dat heet democratie, meneer Van Merrienboer. Dat heet geen beïnvloeding, dat heet mandaat.

Dat deze PvdA-regent dat niet snapt, toont precies aan waarom hij ongeschikt was. Hij wilde regeren over de mensen, niet met de mensen.

Natuurlijk probeerde Commissaris van de Koning Hugo de Jonge (die eerder vandaag nog kerncentrales eiste, maar hier weer zijn oude CDA-trucjes laat zien) de boel te lijmen. Hij verzocht de burgemeester "indringend" om aan te blijven.

Gelukkig luisterde Van Merrienboer niet. Hij voelt zich te verheven om samen te werken met wethouders en raadsleden die niet blindelings tekenen bij het kruisje van het COA. "Ik kan de conclusie van de wethouders niet verantwoorden," zegt hij.

Mooi zo. Dan is het tijd om te gaan. Terneuzen heeft behoefte aan een burgemeester die opkomt voor de veiligheid en leefbaarheid van de stad, niet eentje die functioneert als een dependance van de asielindustrie.

Experts zoals John Bijl waarschuwen nu dat de gemeente "de wet moet uitvoeren". Maar laten we realistisch zijn: de Spreidingswet is een lijk dat nog niet begraven is. Met de nieuwe politieke verhoudingen in Den Haag zou de kans groot moeten zijn dat die dwangwet van tafel gaat. Rechts is immers het grootste blok in de nieuwe Tweede Kamer, en zelfs D66 voerde campagne op basis van immigratiekritiek.

Terneuzen loopt gewoon voorop in de nieuwe realiteit.

Van Merrienboer is een dinosaurus uit het tijdperk-Rutte IV. Hij snapt niet dat de wind is gedraaid. De burger pikt het niet meer.

Het vertrek van Erik van Merrienboer is een zegen voor Terneuzen. Het maakt de weg vrij voor een bestuur dat wél luistert naar de zorgen van de inwoners.

Laat dit een waarschuwing zijn voor alle andere burgemeesters die denken dat ze hun wil kunnen doordrukken: de gemeenteraad is de baas, niet jij. En als je niet kunt omgaan met een 'nee', dan ben je ongeschikt voor het openbaar bestuur. Doei!