Sietske Bergsma rekent af met Wierd Duk: “Stigmatisering, geen inhoud”

Er is binnen het rechtse en onafhankelijke medialandschap al langer onvrede over de houding van Wierd Duk. Hoewel de Telegraaf-journalist zichzelf graag presenteert als “eigenzinnig” en “tegen de stroom in”, wordt zijn optreden door steeds meer echte buitenstaanders gezien als sussend, verdelend en – uiteindelijk – destructief.

Sietske Bergsma, columnist en een van de meest uitgesproken onafhankelijke stemmen van Nederland, verwoordde dat deze week scherp in een post op X. Haar boodschap is glashelder: Duk kiest geen kant voor het vrije woord – hij kiest de veilige route.

Bergsma reageerde op iemand die Duk verdedigde, met de stelling dat hij wél waardering zou hebben voor kritische media zoals de Andere Krant, Blckbx of ON!.

Maar dat is volgens haar een illusie:

“Nee hij neemt het niet op voor gewoon kritische mensen, die bijv. de Andere Krant lezen, Blckbx en ON kijken. De nadruk ligt steeds op die paar gekkies (…) die het zouden verpesten voor die 'redelijke' mensen. Het is stigmatisering en guilty by association wat de klok slaat.”

Met andere woorden: Duk zet kritische denkers weg als extremisten door telkens een paar randgevallen uit te vergroten – iets wat we óók van de mainstream media kennen. En ondertussen negeert hij de inhoudelijke vraagstukken, de journalistieke verdiensten en het groeiende publiek van die alternatieve platforms.

Dat is de kern van de kritiek van Bergsma: dat het bij Duk zelden of nooit gaat over de werkelijke thema’s die spelen binnen het alternatieve medialandschap. Geen analyse van vaccinbeleid, geen diepgang over geopolitiek, geen aandacht voor censuur, algoritmes of framing.

In plaats daarvan? Flarden spot, karikaturen van complotdenkers, en voortdurend het frame dat “redelijke mensen zich moeten distantiëren van de wappies.”

Dat lijkt verstandig – tot je doorhebt hoe dit exact de tactiek is waarmee de gevestigde orde elk ander geluid monddood probeert te maken. En ja, Wierd Duk speelt dat spel mee.

Wat Bergsma hier benoemt is zeldzaam, en daarom des te belangrijker. Want het gaat niet om een meningsverschil, maar om een fundamenteel patroon:

“Het doel is ‘ons’ buiten de deur houden,” schrijft ze.

En daarmee bedoelt ze: iedereen die zich buiten de gebaande paden durft te bewegen. Iedereen die vragen stelt over de WHO, de NAVO, de rol van Big Pharma of het functioneren van onze media. Iedereen die weigert zich te schikken naar het door de NPO en NRC goedgekeurde venster van toelaatbare opinies.

Die mensen worden door Duk niet geholpen – maar tegengewerkt. En precies daarom is zijn rol zo kwalijk.

Wie te lang blijft hangen in 'redelijke nuance' wordt onderdeel van het probleem. Want het echte gevaar komt niet van de mensen met een rare pet op YouTube, maar van een systeem dat échte vragen systematisch wegdrukt, ridiculiseert en negeert.

Sietske Bergsma laat met haar post zien dat ze dat haarscherp begrijpt. En ze is niet de enige. Steeds meer Nederlanders zien dat ‘de redelijke middenstem’ zoals Duk die speelt, geen brug slaat – maar een barrière vormt.

Wat Sietske Bergsma zegt, is niet alleen waar, maar ook broodnodig. Want zolang mensen als Duk het alternatieve geluid steeds wegzetten als “te extreem”, blijft het kartel aan de macht. Niet omdat het gelijk heeft, maar omdat de rest zichzelf de mond laat snoeren.

Tijd om dat spel niet meer mee te spelen. En tijd om mensen als Sietske te steunen – die wél durven.