March to Gaza: Nederlanders steunen Hamas, Egypte’s muren zeggen genoeg

De Rafah-grens? Die ligt niet voor niets dicht. Egypte, dat geen zin heeft in Hamas-terroristen op zijn grondgebied, heeft een kilometerslange bufferzone opgeworpen: vier betonnen muren, hekken, prikkeldraad – een fort om Gaza’s chaos buiten te houden. En terecht. Waarom zouden Gazanen, die massaal achter Hamas staan, vrij mogen rondlopen in Egypte? Vraag eens naar de paspoorten van hun ouders, dan zie je hoe “gastvrij” Egypte is. Dit is geen onmenselijkheid, dit is zelfbescherming. Israël doet hetzelfde, en met goede reden: Hamas gebruikt Gaza als lanceerplatform voor raketten en terreur. 7 oktober 2023 heeft dit nogmaals onderstreept.

Laten we helder zijn: Gaza’s “humanitaire crisis” is een direct gevolg van Hamas’ bewind. Sinds de bloedige aanval op 7 oktober, waarbij 1.200 Israëli’s werden afgeslacht en 250 mensen werden gegijzeld, heeft geen enkele Gazaan geholpen om de nog steeds gevangen slachtoffers te bevrijden. In plaats daarvan juichen ze Hamas toe, terwijl hun leiders in luxe leven in Qatar. En toch marcheren Van Veen en zijn clubje voor deze mensen? Ze zouden zich kapot moeten schamen. Israëls blokkade is geen wreedheid, het is een noodzakelijke verdediging tegen een bevolking die terreur omarmt.

Egypte’s muren en Israëls beveiliging zijn geen gevangenis, maar een schild tegen Hamas’ geweld. De Freedom Flotilla faalde al, en deze March to Gaza zal ook niets uithalen. Waarom? Omdat de wereld eindelijk begint te snappen dat Gaza’s ellende niet Israëls schuld is, maar die van Hamas en zijn aanhangers. André van Veen en zijn activisten mogen dan denken dat ze helden zijn, maar ze steunen een verloren zaak. Israël staat sterk, en terecht. Het is tijd dat deze activisten ophouden met hun pro-Hamas-gejammer en de kant kiezen van de enige democratie in het Midden-Oosten.