Democratie is een bestuursvorm waarin de wil van het volk
de bron is van legitieme machtsuitoefening. De democratie vindt in Nederland
plaats binnen een parlementaire democratie, een constitutionele monarchie en
een gedecentraliseerde eenheidsstaat. Nederland is een consensus democratie,
waarbij de politieke instituties gericht zijn op een brede consensus tussen
politieke actoren. Maar is democratie bij ons nog levensvatbaar? Is er politieke consensus?
Democratie is dus alleen een haalbare kaart als er brede
consensus is tussen politieke partijen. Maar is die er nog wel? We mogen daar
onze twijfels over hebben. We zijn teleurgesteld over de daadkracht van dit
kabinet dat gepresenteerd werd als rechts, maar qua samenstelling is het
links
van het midden. Er is geen brede consensus, dus mochten we eigenlijk er niet te
veel van verwachten. Daar komt bij het NSC debakel. Maar nog belangrijker dan
dat moet dit kabinet proberen te corrigeren wat via de etteliijke kabinetten na
de oorlog een foutief beleid is geweest, met een nadrukkelijk accent op de
puinhoop die Mark Rutte voor ons heeft achter gelaten. Hij gaat nu mooi weer
spelen op de NAVO top, terwijl eerder was afgesproken om voor de klas te gaan
staan.
Is autocratie noodzakelijk? Wat nieuw is dat PVV eindelijk op het pluche is gaan
zitten, helaas met de handen op de rug gebonden door de overige partijen. Hoe
ondemocratisch is het dat de PVV zo lang buiten gesloten is geweest. En nog
menen de overempatische christelijke partijen de PVV te moeten uitsluiten
vanwege een (terecht) islam standpunt. “Als 2/3 van de Nederlanders de sharia
wenst, dan moet dat mogelijk zijn” zei oud minister Piet Hein Donner. Horst
Seedorf, CSU: “Islam gehört nicht zu Deutschland”. Als alle omstandigheden gelijk
blijven dan komt de sharia, bij de groeiende moslimpopulatie, tot stand.
Aboutaleb, Marcouch en vele anderen staan er bij te juichen. Is er dan nog “een
brede consensus”? Zo nee, is democratie dan definitief opgeheven? Gaan we dan
naar fascisme? Of autocratie? Burgeroorlog? De kwestie is dat er een breed
gedragen gevoel is bij de mensen thuis dat Nederland steeds verder afglijdt en
er geen houden aan is, terwijl de
polarisatie toeneemt. Als het zo extreem fout
gaat zoals in Nederland, is er dan een extreem beleid nodig om het weer recht
te trekken? Is democratie daartoe in staat?
Linkse polarisatie
Waar komt die polarisatie vandaan? Die komt van links. We
hebben te maken met het cultureel marxisme in de vorm van identiteitspolitiek
(Joris van Os heeft de positieve discriminatie in beeld gebracht) en woke. De
ondermijning van de rechtsstaat gaat door via XR demonstraties op onze
snelwegen, de deloyaliteit van ambtenaren, de linkse rechters, linkse
instituties, demonstraties van moslims zoals in Rotterdam, de terroristische
liquidaties, de drugs, iftar voor politie, antisemitisme en opkomst van islam
in onze openbare ruimtes. Terwijl onze rechtsstaat afglijdt is de focus van
links gericht op inclusie, globalisering, immigranten welkom, duurzaamheid en
klimaatverandering. Rechts wordt door de Binnelandse Veiligheidsdienst in de
gaten gehouden, vanwege vermeend “extreem”, maar de kogel komt - zoals altijd-
van links. Links heeft onze democratie ernstig geweld aangedaan en dat doen ze
nog steeds.
Brede volksconsensus
De slotsom is dat er geen brede consensus tussen
politieke partijen is, maar wel een brede consensus tussen de mensen thuis dat
Nederland achteruit keldert. Democratie is enkel mogelijk als er sprake is van
een vertrouwenssamenleving. We constateren dat die er al geruime tijd niet meer
is. In feite was dit ook de boodschap van prof Pim Fortuyn. Zijn gedachtegoed
is gewoon terzijde geschoven, “met dank aan Volkert van der Graaf” die derhalve
een (idioot) lage straf kreeg. Oud-informateur Tjeenk Willink sprak in 2021
over “betonrot” in onze democratische rechtsorde. Ook hij is welwillend
aangehoord, maar er is verder niets mee gedaan.
Roept u maar!
Is democratie in Nederland eigenlijk nog wel een haalbare
kaart? Ik gooi het maar eens in de groep. Roept u maar!
Frits Bosch, econoom en socioloog, auteur van Links Verdriet.