Mark Jongeneel is redacteur voor De Dagelijkse Standaard en schrijft af en toe ook columns.
-Mark Jongeneel- Angst verkoopt: een halve eeuw klimaatpaniek en belastinghonger
Even terugspoelen. Even écht nadenken over wat ons al die jaren is verteld. Niet door complotdenkers op obscure fora, maar door ministers, ambtenaren, klimaattoppers, VN-rapporten en gesubsidieerde academici. Al meer dan zestig jaar worden we doodgegooid met dreigende doemscenario’s. Elke keer is het weer bijna te laat. En elke keer moeten we “nu handelen” – want anders vergaat de wereld. Binnen tien jaar. Altijd binnen tien jaar.
Een kleine tijdreis door het klimaatgeloof:
- 1960: De olie is binnen tien jaar op.
- 1970: Een nieuwe ijstijd is onafwendbaar, binnen tien jaar.
- 1980: Zure regen zal al het leven op aarde vernietigen, binnen tien jaar.
- 1990: De ozonlaag is kapot en zal binnen tien jaar verdwijnen.
- 2000: De Noordpool zal in 2010 ijsvrij zijn.
- 2010: Over tien jaar stijgt het zeewater meters, Nederland bestaat niet meer.
- 2025: Stikstof! Biodiversiteit! Dood en verderf! We hebben nog tien jaar!
Lees ook
En hier zijn we dan. Het is 2025. De olie is niet op. Er kwam geen ijstijd. De zure regen bleek vooral politiek zuur. De ozonlaag herstelt zich volgens experts nota bene door minder paniekbeleid. De ijskappen smelten en groeien in natuurlijke cycli. Nederland is er nog, zelfs met dijken en boeren. En de biodiversiteit? Die is altijd in beweging, net als het klimaat zelf.
Wat bleef er wél over? Meer regels. Meer belasting. Meer controle. En een groeiend klimaat-industrieel complex dat miljarden slurpt aan subsidies, rapporten, klimaattafels, CO₂-taksen, klimaatrechters, klimaateducatie en klimaatactivisten.
De échte klimaatverandering? Die is financieel
De thermometer van het overheidsbeleid stijgt al decennia. Niet het kwik, maar de lasten. Klimaatverandering is uitgegroeid tot een verdienmodel. Een perfect verdienmodel. Want angst verkoopt. Angst bindt. Angst rechtvaardigt beleid dat je anders nooit zou pikken.
Wie bezwaar maakt, wordt uitgemaakt voor ontkenner, populist of erger: “gevaar voor de toekomst van onze kinderen”. Intussen wordt de modale burger uitgeknepen met energieheffingen, warmtepompdwang, elektrische auto’s die niemand kan betalen, en de stikstofsloopkogel die ons land bouwtechnisch en agrarisch ontwricht.
Let wel: het klimaat verandert. Altijd al
Maar waar de natuur dynamisch en grillig is, is de politiek ijskoud in haar strategie: schuld aanpraten, angst voeden, en geld innen. Iedere generatie krijgt haar eigen tien-jarenplan voor de Apocalyps. En elke keer blijkt het een hersenspinsel van bureaucraten met belastinghonger.
De grootste temperatuurstijging van deze eeuw zit in het financieel klimaat. En zolang angst goed verkoopt, blijft de belastingregen maar neerdalen. Misschien is het tijd om niet alleen het klimaat, maar ook het beleid eens te “monitoren”. Want wie weet… over tien jaar? Dan krijgen we wéér een nieuwe crisis.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
2 Reacties