-Mark Jongeneel- Islamolinks: het grootste gevaar van onze tijd

Voordat ik twee weken met vakantie ga, wil ik dit graag met jullie delen. Niet als lichtzinnige slotboodschap, maar als waarschuwing. Want als we onze beschaving willen behouden, moeten we dit beest bij de naam durven noemen.

De term “islamolinks” is een Nederlandse afgeleide van het Franse islamo-gauchisme — een term die steeds vaker wordt gebruikt in de Franse publieke en academische sfeer. Ook in de Amerikaanse mediawereld is het een opkomende term. Het verwijst naar de verstrengeling van radicale islamitische denkbeelden met het linkse, postkoloniale, antiracistische discours.

Anders gezegd: islamolinks is de giftige alliantie tussen woke links en islamitisch fundamentalisme. Het zijn de queer-activisten die meelopen met pro-Hamas-demonstraties. De feministen die zwijgen over hoofddoekdwang. De antiracisten die Israël demoniseren maar hun mond houden over antisemitische haatpreken in moskeeën. Het zijn de progressieven die hun “intersectionele solidariteit” verlenen aan krachten die onze vrijheid juist verachten.

Islamolinks is gevaarlijk omdat het een front vormt tegen de kernwaarden van onze Westerse beschaving: vrijheid van meningsuiting, scheiding van kerk en staat, gelijkheid tussen man en vrouw, bescherming van minderheden. Het is een verbond van ideologische zelfhaat en religieuze totalitaire ambitie.

Waar het klassieke communisme de economie wilde collectiviseren, wil islamolinks de ziel knechten. Het maakt gebruik van slachtofferschap, schuld en morele chantage om de meerderheid het zwijgen op te leggen. In naam van “diversiteit” wordt islamitisch fundamentalisme gelegitimeerd. In naam van “antiracisme” worden critici van de islam gecanceld. En in naam van “solidariteit” wordt Hamas witgewassen en Israël vervloekt.

We zien het in universiteiten waar “safe spaces” belangrijker zijn dan waarheid. We zien het bij linkse partijen die zich uitsloven voor islamitische kiezers maar zwijgen over vrouwenonderdrukking. En we zien het op straat, waar regenboogvlaggen verdwijnen om moslimjongeren niet te “provoceren”.

Islamolinks is niet progressief. Het is regressief. Het is een ideologische mol die onze instellingen binnendringt, onze kinderen hersenspoelt en onze waarden ondermijnt. Het is het logische eindstation van het postmoderne Westen dat het geloof in zichzelf heeft verloren, en daarom kruipt voor wie haar haat.

En dat moet stoppen. Wij moeten weer leren kiezen voor onze eigen beschaving. Voor vrijheid. Voor democratie. Voor vrouwenrechten. Voor nationale identiteit. Voor Verlichting en rede. En tegen sharia, tegen antisemitisme, tegen dogma’s en tegen de lafheid die dat allemaal toelaat.

Ik ga nu twee weken met vakantie. Maar islamolinks blijft. Het nestelt zich verder, elke dag, in onze instituties, onze media, onze partijen, onze klaslokalen. Dus laten we waakzaam blijven, kritisch blijven, en vooral: niet zwijgen. Want wie vandaag zwijgt uit angst, wordt morgen zelf het zwijgen opgelegd.