Felle clash tussen Jetten en Timmermans: ’Staat gewoon te jokken’ - maar ze liegen allebei tegen de kiezer

Het moment dat de gemoederen ontploften, kwam toen D66-leider Rob Jetten zijn tegenstander Frans Timmermans (GroenLinks-PvdA) verweet “de lijn van Wilders te volgen” door het eigen risico te willen afschaffen. Timmermans reageerde furieus: “De heer Jetten staat hier gewoon te jokken!”

Maar terwijl beide heren elkaar betichtten van oneerlijkheid, stond er één waarheid niet op het podium: ze liegen allebei tegen de kiezer.

Op papier klinken hun standpunten mooi. Links wil het eigen risico verlagen of afschaffen, rechts wil het behouden om “de zorg betaalbaar te houden”. Maar wat ze níét zeggen, is dat het zorgstelsel zelf al structureel vastzit - en dat géén van beide kampen de echte problemen durft aan te pakken.

De wachttijden blijven groeien. De ziekenhuizen kampen met personeelstekorten. De kosten stijgen ieder jaar. En ondertussen wordt de burger uitgemolken met hogere premies, eigen bijdragen en stapels bureaucratie.

Wat D66 en GroenLinks-PvdA doen, is de aandacht verleggen naar symbolische maatregelen - alsof het schrappen van €385 eigen risico de patiënt ineens beter maakt. Ondertussen draaien de zorgverzekeraars recordwinsten, en wordt de overheid zelf steeds meer een commerciële manager van ziekte in plaats van beschermer van gezondheid.

De clash tussen Jetten en Timmermans ging zogenaamd over “eerlijkheid” in de politiek, maar in werkelijkheid verdedigen ze allebei een falend systeem dat ze zelf hebben gebouwd.

D66 staat symbool voor de technocratische zorgvisie: alles moet efficiënt, digitaal en meetbaar. Minder mens, meer systeem. GroenLinks-PvdA presenteert zich als sociaal alternatief, maar steunde jarenlang beleid dat ziekenhuizen liet fuseren, verzorgingshuizen sloot en zorgmedewerkers tot de rand van uitputting dreef.

Dus wanneer Timmermans Jetten “een leugenaar” noemt, is dat een farce. Want beide partijen hebben de zorg in Nederland omgevormd tot een winstmodel waarin de patiënt slechts een dossiernummer is.

Het eigen risico is geen magisch getal dat de zorg redt of breekt. Het is simpelweg een middel waarmee de overheid burgers laat meebetalen voor het wanbeheer van het systeem.

Of het nu €385 blijft, €440 wordt of volledig verdwijnt: de rekening komt toch bij de burger terecht, in de vorm van hogere premies, nieuwe toeslagen of duurdere medicijnen.

Dat weet D66. Dat weet GroenLinks-PvdA. Maar ze doen alsof ze een fundamenteel andere visie hebben, om het beeld van strijd op te houden. In werkelijkheid is het een toneelstuk voor de camera’s - een debat voor de bühne, terwijl de patiënt op de wachtlijst verdwijnt.

Wat Nederland nodig heeft, is geen ruzie over cijfers, maar moed om het zorgsysteem opnieuw op te bouwen. Minder management, meer handen aan het bed. Minder beleidsnota’s, meer aandacht voor patiënten. Minder woke praat over “inclusieve gezondheid”, meer concrete zorg voor ouderen en chronisch zieken.

Zolang dat gesprek niet gevoerd wordt, blijft de zorg een speelbal van verkiezingsretoriek. Dan blijven mensen letterlijk de prijs betalen voor Haagse schijnheiligheid.

Rob Jetten en Frans Timmermans kunnen elkaar tijdens een debat uitschelden voor leugenaar, maar het zijn de kiezers die keer op keer worden voorgelogen.

Beiden verdedigen een zorgsysteem dat draait om geld, niet om mensen. En zolang dat niet verandert, maakt het niet uit wie de grootste mond heeft – de patiënt betaalt altijd de rekening.

De enige waarheid op dat podium was deze: ze jokken allemaal.