Minister Wiersma Negeert Kamer: Baudet woest om Stikstofmotie FVD!

Op 1 april jl. – en nee, dit was geen grap – nam de Tweede Kamer de motie van FVD-Kamerlid Lidewij de Vos aan. Deze motie gaf de ministeriële stikstofcommissie de glasheldere opdracht om een alternatief voor de falende KDW te bespreken, een alternatief gebaseerd op feitelijke, in de natuur gemeten gegevens, in plaats van op rammelende computermodellen. Het doel: een einde aan het destructieve stikstofbeleid dat boeren en bouwers kapotmaakt.

Een doorbraak, zou je denken. Een democratisch signaal dat niet genegeerd kan worden. Maar wat deed minister Wiersma? In haar brief van eind april, waarin ze de plannen van diezelfde stikstofcommissie presenteerde, repte ze met geen énkel woord over deze aangenomen motie. Pure minachting voor de volksvertegenwoordiging.

Thierry Baudet pikte deze arrogantie uiteraard niet. Op 28 april kondigde hij aan steun te zoeken voor een formeel verzoek aan minister Wiersma: stuur alle relevante documenten van de stikstofcommissie naar de Kamer én reageer alsnog inhoudelijk op de aangenomen FVD-motie. En wel vóór vrijdag 2 mei. Twee dagen later, op 30 april, triomf: een meerderheid van de Kamer schaarde zich achter het verzoek van Baudet. Een duidelijk signaal aan de minister dat zij niet zomaar haar eigen gang kan gaan en de wil van de Kamer naast zich neer kan leggen. De druk stond vol op de ketel.

En wat deed de minister? Precies wat je van dit soort regenten kunt verwachten. Afgelopen vrijdagmiddag, ná de gestelde deadline, zo meldde Baudet op 6 mei, ontving de Kamer een “zeer summiere reactie”. De gevraagde documenten? Die konden (nog) niet gestuurd worden, want dat “vraagt om nadere weging binnen het kabinet”. Een besluit hierover volgt pas half mei. Een klassieke vertragingstactiek, bedoeld om de Kamer en het FVD zo lang mogelijk aan het lijntje te houden en cruciale informatie achter te houden voor het belangrijke plenaire debat over de stikstofcommissie op 22 mei.

De inhoudelijke reactie op de motie was al even stuitend. Volgens Wiersma heeft de KDW in de wet “geen directe doorwerking voor vergunningverlening”. Een pertinente onwaarheid, aldus Baudet. De rechter houdt de overheid juist wél aan haar eigen wettelijke KDW-doelstellingen, met als direct gevolg dat de vergunningverlening muurvast zit – de reden waarom de stikstofcommissie überhaupt werd opgericht, zoals de minister zelf in januari nog schreef!

FVD hamert al jaren op hetzelfde aambeeld: schrap die vermaledijde KDW uit de wet en uit de vergunningverlening. De KDW is gebaseerd op theoretische modellen die keer op keer aantoonbaar niet stroken met de werkelijkheid in het veld. FVD wil beleid op basis van wat we daadwerkelijk meten en zien: empirische natuurgegevens. Gezond boerenverstand, zou je zeggen.

Maar minister Wiersma wuift dit weg door slechts te stellen dat ze de FVD-motie betrekt “bij de bredere vormgeving” van haar beleid. Wat dat betekent? Volgens Baudet is het een doorzichtig foefje om de KDW te vervangen door stikstofemissiedoelen: precies hetzelfde oude, falende beleid, maar dan in een nieuw, technocratisch jasje. Een gemiste kans om écht uit de impasse te breken.

De reactie van minister Wiersma is een klap in het gezicht van de Kamer en een treffend voorbeeld van de arrogantie van de macht. Maar wie denkt dat Thierry Baudet en FVD zich hierbij neerleggen, kent hen slecht. De strijd om het stikstofbeleid te hervormen op basis van feiten en realisme, in plaats van op basis van faalmodellen en paniekzaaierij, gaat onverminderd door.

Het debat op 22 mei belooft een pittige confrontatie te worden, en FVD zal ongetwijfeld opnieuw met voorstellen komen om de KDW definitief naar de prullenbak te verwijzen. Nederland verdient beter dan deze stikstofdwaling en deze minachting van de democratie.