Mona Keijzer ontspoort volledig: Lagere plafonds lossen wooncrisis niet op!

Laten we eerlijk zijn: Nederland kampt met een enorme wooncrisis. De prijzen schieten door het dak, jongeren kunnen nauwelijks aan betaalbare woningen komen en gezinnen zitten jarenlang vast in wachtlijsten. Maar Mona Keijzer denkt blijkbaar dat we dit kunnen oplossen met een paar centimeters minder plafondhoogte en gevaarlijkere trappen. Onvoorstelbaar dat dit serieus wordt overwogen als 'oplossing'.

Keijzer omarmt de aanbevelingen van de adviesgroep STOER, die pleiten voor lagere plafondhoogtes en steilere trappen als "maatregelen om woningbouw sneller en goedkoper te maken". Maar laten we duidelijk zijn: hoeveel kosten besparen we écht met tien centimeter minder plafondhoogte? Hooguit een paar duizend euro per woning, terwijl de totale kosten vaak tonnen bedragen. Dit soort voorstellen lost helemaal niets structureel op.

Bovendien brengen lagere plafonds en steilere trappen echte risico's met zich mee. Minder ruimte betekent minder comfort, minder daglicht, minder gezonde woonomgeving, en steilere trappen verhogen simpelweg het risico op ongelukken, vooral bij ouderen en jonge kinderen. Is dat wat we willen? Gaan we echt besparen ten koste van veiligheid en kwaliteit?

Niet verrassend komt er massaal kritiek vanuit verschillende hoeken. De Vereniging Eigen Huis, de Unie van Waterschappen, architecten en gemeenten zijn unaniem kritisch. Zij wijzen terecht op de enorme kwaliteitsverlies die deze maatregelen veroorzaken. Architecten benadrukken zelfs dat de standaardhoogte van plafonds bewust gekozen is, omdat Nederlanders steeds langer worden. Lagere plafonds verslechteren simpelweg de woonkwaliteit, en dat is precies wat we níet nodig hebben.

Zelfs de Vereniging Eigen Huis wijst erop dat ontwikkelaars besparingen door lagere plafonds helemaal niet automatisch doorberekenen aan consumenten. Sterker nog, het geld verdwijnt waarschijnlijk in de zakken van vastgoedontwikkelaars die simpelweg hogere marges pakken, terwijl bewoners opgescheept zitten met lagere woonkwaliteit. Daar zitten we toch niet op te wachten?

De problemen op de woningmarkt hebben niets te maken met plafondhoogtes of trappen. De echte oorzaken zijn: bureaucratie, gebrek aan daadkrachtig beleid, hoge grondprijzen, en vooral het totaal ontbreken van politieke moed om echte keuzes te maken. Mona Keijzer kiest nu voor makkelijke, cosmetische maatregelen die geen structurele verandering brengen. Deze voorstellen zijn niets meer dan een afleidingsmanoeuvre van het echte probleem.

Wil je de woningcrisis écht aanpakken? Zet dan in op het verminderen van bureaucratie, versnel procedures voor nieuwbouw, creëer duidelijkheid over stikstofregels (lees: verwijder ze allemaal) en zorg dat gemeenten sneller grond vrijmaken voor betaalbare woningen. Maar stop alsjeblieft met dit soort zinloze, symbolische maatregelen die uiteindelijk bewoners opzadelen met lagere kwaliteit en hogere risico's.

Het plan van Mona Keijzer verdient een harde afwijzing. Dit soort maatregelen zijn niet alleen zinloos, maar ook schadelijk voor toekomstige generaties bewoners. Nederland verdient beter dan een minister die denkt problemen op te lossen met cosmetische en riskante voorstellen. We moeten nu kiezen voor beleid dat écht werkt: meer huizen bouwen, procedures versimpelen, maar vooral ophouden met het creëren van schijnoplossingen die geen enkel probleem daadwerkelijk aanpakken.

Mona Keijzer, stop met deze onzin. Geef ons beleid waar Nederland écht iets aan heeft, in plaats van maatregelen die alleen maar woonkwaliteit en veiligheid ondermijnen. Het is tijd om serieus werk te maken van een oplossing voor de woningcrisis—en lagere plafonds horen daar absoluut niet bij.