Nederland buitenspel bij migratieoverleg: “Heel opmerkelijk”

Er is opnieuw een pijnlijk moment voor Nederland op het Europese toneel. Terwijl Duitsland op de Zugspitze – de hoogste top van het land – een cruciaal migratieoverleg organiseert met grote spelers als Frankrijk, Polen, Oostenrijk, Denemarken en Tsjechië, is Nederland domweg niet uitgenodigd. En dat terwijl het kabinet wél continu roept dat we “het strengste migratiebeleid ooit” voeren.

De uitnodiging bleef uit. Of beter gezegd: kwam nooit. Waarom? Niemand weet het precies. Het demissionaire kabinet verschuilt zich achter het excuus dat “het uitnodigingsbeleid aan Duitsland is”, en benadrukt dat Nederland op andere momenten wel “in gesprek is” met EU-landen.

Klinkklare onzin, zeggen steeds meer Kamerleden.

PVV-leider Geert Wilders is er zoals altijd als de kippen bij om het falen van het kabinet te duiden: “Dit kabinet heeft met deze linksige premier en het opengrenzenbeleid dus een zeer slechte internationale reputatie.” Volgens hem is de afwezigheid een rechtstreeks gevolg van de weigering van Nederland om een gezamenlijke EU-brief te ondertekenen die meer ruimte zou moeten geven voor het uitzetten van criminele buitenlanders.

Landen als Polen, Oostenrijk en Tsjechië – wél aanwezig op de Zugspitze – tekenden die brief wél. Nederland niet. “Omdat Schoof weer eens zijn oren liet hangen naar de zwakkelingen van NSC,” aldus Wilders in een vernietigend appbericht aan de pers.

Ook Joost Eerdmans (JA21) is glashelder: “Een gemiste kans. Het is raar en onverstandig dat we daar niet bij zitten. We horen aan tafel te zitten waar de echte beslissingen vallen.”

Meer gematigde stemmen zoals CDA-leider Henri Bontenbal en D66’er Jan Paternotte reageren eveneens kritisch. Bontenbal wijst op de demissionaire status van het kabinet: “Nederland moet aan tafel zitten, want migratie is één van de grootste Europese vraagstukken.” Maar die status, erkent hij, maakt Nederland zwakker in Brussel.

D66 vindt het vooral ironisch dat Nederland zichzelf op de borst klopt over “streng beleid”, maar niet serieus wordt genomen op het internationale toneel. Paternotte: “We zijn de vijfde economie van Europa. Dit is nogal opmerkelijk.”

Wat opvalt is de plaats van het overleg: de Zugspitze, het hoogste punt van Duitsland. Symbolisch? Absoluut. Een topontmoeting, letterlijk én figuurlijk, over hoe Europa zich wil beschermen tegen ongecontroleerde migratie. Terwijl onze buurlanden en de EU-top daar de lijnen voor de komende jaren uitzetten, mag Nederland op afstand toekijken – of liever gezegd: heeft het zichzelf buitenspel gezet.

Nederland wordt, dankzij een slap kabinet en een internationale koers die niemand begrijpt, steeds meer een toeschouwer in plaats van een speler. En dat in een tijd waarin migratie alle nationale agenda’s domineert.

We kunnen het niet vaak genoeg zeggen: wie niet aan tafel zit, staat op het menu. Terwijl landen als Oostenrijk, Polen en Denemarken het voortouw nemen in de strijd tegen massa-immigratie, staat Nederland langs de zijlijn, mompelend dat we "ook wel in gesprek zijn."

Wat we zien is het gevolg van jarenlang gezwalk, slappe compromissen, en een angst om écht te kiezen. Dit kabinet – met zijn demissionaire status en gebrek aan ruggengraat – is niet meer welkom op plekken waar het ertoe doet.

Het is geen incident meer. Nederland raakt zijn invloed kwijt. Niet alleen in Europa, maar ook in de hoofden van mensen die werkelijk iets willen veranderen. Als we niet snel een koerswijziging inzetten – helder, krachtig, en onomwonden – dan eindigt Nederland als speelbal in een Europees project dat allang zonder ons doorgaat.

Wie zwijgt, wordt genegeerd. En precies dat is nu gebeurd.