Wat als een frisse politieke belofte begon, lijkt binnen twee jaar uitgegroeid tot een diep teleurstellend experiment. NSC, de partij die ooit onder aanvoering van Pieter Omtzigt twintig zetels binnensleepte, verliest in razend tempo niet alleen haar kiezers – maar ook haar bestaansrecht. Dat blijkt uit een opvallende peiling van het RTL NieuwsPanel. De conclusie is helder:
Maar liefst 59% van de mensen die in 2023 op NSC stemden, vindt dat de partij zich na deze kabinetsperiode moet opheffen. Slechts 24% ziet nog bestaansrecht. En van de paar NSC-stemmers die nu nog over zijn, denkt 82% dat de partij nog iets te zoeken heeft – al is die groep nog maar een fractie van wat het ooit was.
Van hoop naar frustratie
De belofte was groots. NSC zou een alternatief vormen voor de gevestigde orde. Rechtvaardigheid, transparantie, constitutionele hervormingen – het klonk veel kiezers als muziek in de oren. Maar het vertrouwen sloeg razendsnel om in frustratie.
- Er kwam nauwelijks iets terecht van de beloofde kiesstelselwijziging.
- Een voorstel van een eigen Kamerlid over burgerinspraak bij het nieuwe pensioenstelsel werd nipt weggestemd.
- De hervorming van de rechtsstaat? In de la.
- En de partijtop is intern zó verdeeld dat Kamerleden elkaar openlijk afvallen en bewindslieden botsen met hun eigen fractie.
Tel daarbij op het vertrek van Pieter Omtzigt – die in april definitief een punt zette achter zijn actieve rol – en je houdt een partij over die vooral nog met zichzelf bezig lijkt.
Politieke zelfdestructie in slow motion
Het beeld dat kiezers nu schetsen, liegt er niet om. NSC wordt omschreven als een partij zonder ruggengraat, zonder duidelijke koers, met meer twijfels dan daadkracht. En dat beeld heeft zich niet zomaar gevormd.
De partij gaf zelf alle aanleiding:
- Staatssecretaris Achahbar stapte op uit onvrede over het gebrek aan visie.
- Twee Kamerleden verlieten eerder al het schip, verbitterd over het feit dat NSC niets voor elkaar kreeg.
- En ook intern staat de partij op breken: ministers tegenover Kamerleden, beleid tegenover principes.
In plaats van “het nieuwe geluid” blijkt NSC een herhaling van het oude liedje: veel beloven, weinig leveren.
Kiezers willen geen herrie – maar wel resultaat
Opvallend is dat de meeste NSC-kiezers niet willen dat de partij nu uit het kabinet stapt. Niet omdat ze nog hoopvol zijn – maar uit realisme. De gedachte: verkiezingen lossen niets op, maar dit kabinet laten klappen zou NSC definitief de das omdoen.
Sommige kiezers hopen nog dat de partij zich herpakt. Dat er alsnog inhoudelijke successen komen. Maar het sentiment is overduidelijk: het vertrouwen is weg. En in politiek is vertrouwen alles. Een partij zonder vertrouwen van haar achterban is als een boot zonder romp – je zinkt gegarandeerd.
Wat nu, NSC?
De partij komt bijeen in Arnhem voor een ledencongres. Maar wat valt er nog te bespreken? De geest is uit de fles. De mensen die NSC groot maakten, willen er nu vanaf. Niet omdat ze geen zin meer hebben in politiek – maar omdat ze geen zin meer hebben in holle beloftes, interne ruzies en een gebrek aan resultaat.
Het eerlijke antwoord zou zijn: loslaten. Eerlijk zijn naar jezelf, naar de kiezer en naar de toekomst. NSC heeft geprobeerd het anders te doen. Het is niet gelukt. Dat is pijnlijk – maar ook duidelijk. En duidelijkheid, daar begon het ooit allemaal mee.
📢 Steun De Dagelijkse Standaard in onze missie om de politieke realiteit eerlijk te duiden – zonder gespin, zonder window dressing.
💳 Doneer via BackMe
📨 Of via directe bankoverschrijving: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media o.v.v. ‘Donatie DDS’