Paul Cliteur haalt uit naar Jetten: “Nederlandse vlag ineens niet meer fascistisch?”

“Ik denk dat Rob Jetten naar Henri Bontenbal heeft gekeken en heeft gedacht: ‘maar dat kan ik ook’. Dat wil zeggen: niks zeggen, gewoon maar leuke dingen beloven, fatsoen uitstralen, en erop rekenen dat de kiezer het geheugen heeft van een goudvis. Dus zo kan Jetten doodleuk met een Nederlandse vlag gaan zwaaien terwijl dat een week tevoren nog ‘fascistisch’ was,” schreef Cliteur dinsdagavond op X.

Een rake observatie, want Jetten - de man die jarenlang symbool stond voor de globalistische, klimaatfanatieke D66-agenda - probeert in de laatste dagen van de campagne ineens “de gewone Nederlander” te bereiken. Dezelfde Jetten die ooit meesmuilde over patriottisme en pleitte voor méér EU en méér immigratie, staat nu vrolijk te zwaaien met rood-wit-blauw.

Cliteur wijst in zijn tweet op een patroon: politici die niets concreets durven zeggen, maar vooral “fatsoen uitstralen” en hopen dat de kiezer dom genoeg is om erin te trappen. Hij noemt het de “Bontenbal-strategie”, verwijzend naar CDA-leider Henri Bontenbal, die zich de laatste weken profileert als de vriendelijke, veilige middenman - zonder enig plan dat de echte problemen oplost.

En inderdaad: Jetten lijkt dat gedrag overgenomen te hebben. Van harde klimaatthema’s en woke-standpunten is ineens geen sprake meer. In plaats daarvan zien we een nette glimlach, keurige pakken, en vage beloftes over “verbinding” en “hoop”.

Het is politieke marketing in zijn zuiverste vorm. Niet de inhoud telt, maar het beeld. En Cliteur prikt daar haarfijn doorheen.

Wat Cliteur vooral blootlegt, is de ongeloofwaardige draai van Jetten. Deze man - jarenlang een voorvechter van open grenzen en klimaatdwang vanuit Brussel - probeert nu de nationale kaart te spelen.

Maar iedereen die hem langer volgt weet: D66 heeft nooit iets met nationale symbolen gehad. Sterker nog, partijgenoten van Jetten bestempelden de Nederlandse vlag meermaals als “een symbool van extreemrechts nationalisme”. Nu ineens is het wél oké, zolang het electoraal handig uitkomt.

Die draai is tekenend voor het failliet van de oude politiek: principes bestaan niet meer, enkel beeldvorming.

Wat Cliteur met één tweet doet, is de façade van D66 doorbreken. Achter de glimlach van Jetten zit een partij die jarenlang het land op de knieën dwong voor Brusselse regelgeving, klimaathysterie en massa-immigratie.

Nu, vlak voor de verkiezingen, probeert diezelfde partij zich voor te doen als “redelijk” en “patriottisch”. Maar wie goed kijkt, ziet dat de oude minachting nog steeds in hun DNA zit.

De Nederlandse vlag is voor D66 geen symbool van trots - het is een campagnerekwisiet. En dát maakt Cliteurs analyse zo vernietigend.

Paul Cliteur heeft met één scherpe tweet gezegd wat veel Nederlanders al voelen: Rob Jetten is geen patriot, maar een toneelspeler. Zijn plotselinge liefde voor de Nederlandse vlag is even opportunistisch als doorzichtig. En als zulke politici straks weer aan de knoppen zitten, is het vaderland opnieuw de dupe.