Rafael van der Vaart verdedigt gehaktbal: “Wilders is de enige die nog normaal praat”

Bij veel Nederlanders schiet dat in het verkeerde keelgat - en terecht. We leven in een land waar steeds meer gewone gewoontes worden bestempeld als “fout”, “onverantwoord” of “onduurzaam”. En nu is zelfs de gehaktbal aan de beurt.

In talkshow RTL Tonight ging het onderwerp terloops over de tafel. Oud-voetballer Rafael van der Vaart werd gevraagd, bericht Media Courant, wat hij van zo’n advies vindt. Zijn reactie? Simpel, nuchter en eerlijk:

Precies die woorden raakten een snaar bij veel Nederlanders.

Want Van der Vaart was niet alleen kritisch op het vleesadvies, hij nam ook openlijk de kant van Geert Wilders. Toen het standpunt van de PVV-leider ter sprake kwam - “Leve de gehaktbal!” - zei Van der Vaart dat hij het volledig met hem eens was.

Hij noemde Wilders “de enige politicus die nog normaal praat, op een manier die iedereen begrijpt.” Een uitspraak die meteen viraal ging, juist omdat het iets blootlegt wat velen voelen: de kloof tussen gewone Nederlanders en de technocraten die over hen beslissen wordt steeds groter.

Van der Vaart zei eerlijk dat hij geen politicus is, geen lid van een partij, maar wel genoeg heeft van het geklets van beroepspolitici die “allemaal iemand naast zich hebben lopen die ze vertelt wat ze moeten zeggen.” Kortom: Wilders praat zoals mensen praten - en dat is tegenwoordig al revolutionair.

Het “vleesadvies” van EAT-Lancet past perfect in het huidige klimaatdenken: Minder eten, minder rijden, minder reizen, minder leven. De boodschap is steeds hetzelfde - burgers moeten zich aanpassen, terwijl elites doorgaan alsof er niets aan de hand is.

Dat is precies wat mensen als Wilders, en nu ook Van der Vaart, aanvoelen. Het gaat niet om één gehaktbal. Het gaat om de constante bemoeizucht met alles wat gewoon en menselijk is.

De gehaktbal is het symbool geworden van een veel groter verzet: tegen betutteling, tegen internationale bemoeienis, tegen de afbraak van normale Nederlandse cultuur.

De ironie is dat de adviezen van organisaties als EAT-Lancet vooral bedoeld zijn om een moreel verhaal te verkopen. Ze vertellen mensen wat ze níet mogen, terwijl de besluitvormers zelf vaak in businessclass naar klimaattoppen vliegen. Zij eten prima biefstuk in Davos, maar willen dat de rest van de wereld aan de linzenburgers gaat.

Van der Vaart doorziet dat soort hypocrisie. Zijn opmerking lijkt luchtig, maar hij raakt de kern van het probleem: de gewone Nederlander voelt zich klemgezet tussen groene dogma’s en morele druk. Wie nog zegt dat hij van vlees houdt, wordt scheef aangekeken - alsof hij iets misdadigs doet.

Maar zoals Van der Vaart terecht zegt: “Een stukje vlees kan geen kwaad.”

Het zijn zes woorden die meer zeggen dan een stapel rapporten van EAT-Lancet ooit zullen doen.

Geert Wilders greep het onderwerp meteen aan als campagneonderwerp: “Handen af van mijn gehaktbal!” En dat klinkt misschien speels, maar het is donders serieus. Want als zelfs eten nu politiek is, dan gaat het niet meer over voedsel - het gaat over vrijheid.

Dat een bekende Nederlander als Rafael van der Vaart openlijk zegt wat miljoenen mensen denken, laat zien dat het kantelpunt dichtbij is. Steeds meer mensen durven zich uit te spreken tegen het opgeheven vingertje van de elite.

Nederland is het zat om te worden verteld wat het mag eten, rijden of denken. De gehaktbal is ineens meer dan een gehaktbal: het is een symbool van weerbaarheid en gezond verstand.

De aanval op vlees, boeren, vissers en gewone mensen heeft één ding gemeen: het komt nooit van beneden, altijd van boven. Het is tijd dat Nederland weer leert luisteren naar de mensen die niet op subsidies leven, maar gewoon werken, eten en leven zoals ze willen.

Rafael van der Vaart zegt wat miljoenen denken. En Wilders verwoordt het zoals altijd glashelder: leve de gehaktbal, leve het normale Nederland.