Motie om Moslimbroederschap te verbieden nipt verworpen - FVD had gelijk: “Onrechtsstatelijke symboolpolitiek”

PVV’er Maikel Boon sprak op X zijn ongeloof uit:

Zijn verontwaardiging is begrijpelijk. De Moslimbroederschap heeft een lange geschiedenis van radicale, antidemocratische invloed, ook in Nederland. Toch was de motie juridisch onhoudbaar - en precies dáár wees Forum voor Democratie (FVD) terecht op.

Waar de PVV vol op de emotie ging, koos FVD voor de juridische lijn. In hun verklaring op X maakte de partij duidelijk dat een parlementaire motie geen enkel wettelijk verbodsrecht kent. Alleen de rechter kan een organisatie verbieden - niet de Tweede Kamer, en niet het kabinet.

Volgens FVD was de motie “juridisch onmogelijk, onrechtsstatelijk en betekenisloos”. En daar zit precies de kern.

Want hoe nobel de bedoeling ook lijkt - het weren van extremistische bewegingen - een dergelijk verbod zonder juridische basis ondermijnt de democratische rechtsorde. Het zou een precedent scheppen dat in de toekomst tegen politieke tegenstanders kan worden gebruikt.

Forum wees bovendien op een tweede, zorgwekkender punt: VVD-Kamerlid Bente Becker had verklaard dat de motie als “opmaat” diende voor een wetsvoorstel om “ondermijnende organisaties” in het algemeen te kunnen verbieden.

Dat klinkt misschien goed, maar het opent een levensgevaarlijk pad. Wie bepaalt wat “ondermijnend” is?

Vandaag zou dat kunnen gaan over islamistische bewegingen. Maar morgen? Over kritische journalisten, over klimaatsceptici, over burgers die zich uitspreken tegen EU-beleid of vaccinatiebeleid?

De waarschuwing van FVD is helder: zo’n kader kan misbruikt worden om politieke oppositie monddood te maken.

Het idee dat de overheid zomaar organisaties kan “verbieden” omdat ze een onwelgevallige mening hebben, past niet bij een vrije samenleving. Dat FVD die principiële lijn verdedigt, verdient erkenning - ook als je het politiek niet met ze eens bent.

Forum vatte het goed samen: de motie was vooral symboolpolitiek. Een juridisch loze oproep, bedoeld om stoer te lijken richting de kiezer - precies het soort politiek waar Nederland de laatste jaren genoeg van heeft.

De echte aanpak van extremistische netwerken vraagt om juridische precisie, niet om Kamerretoriek. Daarom stelde FVD terecht dat een effectievere route is om de Moslimbroederschap op te nemen op de lijst van terroristische organisaties.

Dat is namelijk wél juridisch haalbaar en levert direct extra opsporingsmiddelen op - bijvoorbeeld om geldstromen, rekruteringsnetwerken en buitenlandse financiering te onderzoeken. Het is dezelfde aanpak die FVD eerder al voorstelde voor Antifa, de extreemlinkse geweldsbeweging die tot nu toe nauwelijks wordt aangepakt. En die motie werd wél aangenomen.

De verwerping van de motie legt iets diepers bloot: Nederland worstelt al jaren met de grens tussen veiligheid en vrijheid. Iedere keer dat er een debat over islamitisch extremisme of buitenlandse inmenging komt, kruipt de politiek in haar loopgraven.

De één wil harde maatregelen - vaak juridisch onhoudbaar. De ander verdoezelt het probleem volledig – politiek correct en blind voor de realiteit.

FVD kiest in dit geval een middenweg: wel optreden, maar binnen de rechtsstaat. Geen symboolpolitiek, geen verboden op basis van vage definities, maar duidelijke juridische stappen met meetbare resultaten.

En dat is precies wat in Nederland te lang ontbrak: inhoud boven pose.

Wie nuchter kijkt, ziet het helder:

- De Moslimbroederschap is een gevaarlijke, antidemocratische beweging.

- Maar de manier waarop de PVV dat wilde aanpakken, was juridisch onzinnig.

- FVD wees daar terecht op en kwam met een concreet, wél uitvoerbaar alternatief.

Dit is geen kwestie van links of rechts, maar van rechtsstatelijk fatsoen versus politieke show. En ja, FVD had deze keer simpelweg gelijk.