Waarom Montferland massaal achter Wilders blijft staan

Waar de Randstad wegkijkt, ziet Montferland de werkelijkheid onder ogen. Criminaliteit, woningnood, de ondermijning van het platteland, en een migratiebeleid dat totaal uit de hand is gelopen. Burgers in Montferland voelen zich al jaren genegeerd door de gevestigde politiek. Maar Wilders? Die luistert wel.

In een zeldzaam eerlijk artikel van het AD komt een duidelijk beeld naar voren: de inwoners van Montferland voelen zich in de steek gelaten. En als de traditionele partijen niet luisteren, dan zoeken ze hun toevlucht tot iemand die dat wel doet. Wilders benoemt problemen die andere politici ontwijken – of erger nog, ontkennen.

En juist daarom is het zó belangrijk dat media zoals DDS dit soort geluiden blijven versterken. Wij zijn er voor de mensen die jarenlang zijn uitgelachen, genegeerd of gesmoord in politieke correctheid.

Wat tragisch blijft om te zien is hoe weinig de traditionele partijen hiervan begrijpen. Rutte kon het niet. Kaag wilde het niet. En Yesilgöz is gewoon een doorstart van hetzelfde failliete VVD-beleid. Ook Omtzigt lijkt nu vooral bezig met bestuursstructuren en abstracte hervormingen, terwijl mensen in Montferland concreet beleid willen zien: minder migratie, meer veiligheid, lagere lasten.

Het is werkelijk stuitend hoe de Haagse elite blijft doen alsof Wilders’ succes komt door “onvrede” of “onbegrip.” Nee, dames en heren in Den Haag: het komt doordat jullie decennialang géén oplossingen hebben geboden voor de échte problemen in dit land.

Wat in Montferland gebeurt, gebeurt ook in talloze andere gemeenten. Overijssel, Limburg, Brabant, grote delen van Groningen en Drenthe – overal groeit de steun voor de PVV. En telkens is het hetzelfde verhaal: gewone mensen die genoeg hebben van beleid dat hen raakt, maar hen nooit raadpleegt.

Dat deze mensen blijven stemmen op Wilders is geen extremisme. Het is zelfverdediging. Tegen torenhoge energieprijzen, tegen een zorgsysteem dat kraakt, tegen massa-immigratie, tegen stikstofmaatregelen die complete dorpen de nek omdraaien.

En de vraag is dan niet: “Waarom stemmen mensen op Wilders?” De vraag is: “Waarom luisteren andere partijen nog steeds niet?”

Bij De Dagelijkse Standaard zijn we niet van de slappe middenweg. Wij kiezen kant. Net als de mensen in Montferland. En dat doen we dag in, dag uit – zonder subsidie, zonder partijkartels, zonder omroepen of Haagse vriendjes.

Montferland is geen buitenbeentje. Het is Nederland in het klein. De PVV-stem daar is geen toeval, geen incident, maar een symptoom van een veel diepere malaise in onze samenleving.

En zolang Den Haag blijft denken dat het “communicatieprobleem” is, en niet een beleidscatastrofe, zullen nog veel meer gemeenten zich aansluiten bij het geluid van Wilders. En terecht.

Want de problemen die hij aankaart, zijn écht. En de tijd van wegkijken is voorbij.