WNL weigert Lidewij de Vos uit te nodigen, maar laat wel tegenstanders aan het woord: Schijnbalans op staatszender

In de uitzending van woensdagochtend ging het zogenaamd over de slotfase van de campagne. Maar in werkelijkheid veranderde het programma in een gescript rondje karaktermoord op De Vos en Forum voor Democratie.

De timing is veelzeggend. In de laatste peiling van Maurice de Hond steeg FVD naar 7 zetels, met een potentieel van 9. De partij is dus zichtbaar in de lift, mede dankzij het sterke optreden van Lidewij de Vos in de debatten.

Toch krijgt ze bij de publieke omroep nauwelijks zendtijd. En als er al over haar gesproken wordt, dan zonder haar erbij. Dat is precies wat er vanochtend gebeurde: De Vos werd uitgebreid besproken - en bekritiseerd - terwijl ze geen uitnodiging kreeg om haar standpunt toe te lichten.

De ironie? De uitzending ging over “democratie en vertrouwen in de politiek”.

De toon van de uitzending liet niets aan de verbeelding over. WNL had onder meer voormalige PvdA-campagnestrateeg Simon den Haak en oud-VVD’er Tom de Bruyne aan tafel. Beiden mochten vrijelijk hun oordeel vellen over De Vos.

Den Haak zei dat hij “het niet vertrouwde”, omdat de campagne van FVD zich deels buiten de gevestigde media afspeelt:

De Bruyne ging nog een stap verder en beweerde dat De Vos

“compleet algoritmisch geprogrammeerd” zou zijn en “uitspraken doet die puur zijn gericht op ophef en onderbuikgevoelens.”

Een opmerkelijke uitspraak, zeker gezien het feit dat hij dit kon doen zonder dat De Vos zelf mocht reageren.

Het incident past in een patroon dat al jaren zichtbaar is bij de publieke omroep. In plaats van ruimte te geven aan afwijkende meningen, kiest men ervoor om te praten over kritische partijen - liefst in negatieve termen - terwijl ze niet aan tafel zitten.

Het is een vorm van framing die effectief is in het creëren van wantrouwen bij kijkers die niet verder kijken dan de NPO. Maar juist daardoor groeit FVD online, waar burgers rechtstreeks de speeches, debatten en interviews van De Vos kunnen volgen zonder mediavervorming.

En dát verklaart waarom mensen als De Bruyne spreken van “een campagne buiten het zicht”. Wat hij “gevaarlijk” noemt, is in werkelijkheid een teken dat burgers hun informatie niet langer van de staatszender willen halen.

Oh, en trouwens: de enige reden dat dit buiten het zicht van mensen als hij gebeurt is dat De Vos niet wordt uitgenodigd bij de andere media.

Dat FVD groeit terwijl de media haar boycotten, is precies wat de gevestigde politiek zenuwachtig maakt. De Vos weet een jong, digitaal publiek te bereiken dat zich niet laat leiden door oude mediakanalen. Ze spreekt over immigratie, lastenverlichting, en nationale soevereiniteit - onderwerpen die het kartel liever ontwijkt.

En dus wordt ze weggezet als “gevaarlijk” of “algoritmisch”. Maar de werkelijkheid is dat ze gewoon een van de weinige politici is die de kiezer nog rechtstreeks aanspreekt.

WNL’s weigering om Lidewij de Vos uit te nodigen, terwijl haar tegenstanders vrijuit over haar mochten oordelen, toont pijnlijk aan hoe de publieke omroep functioneert als spreekbuis van het kartel. Geen journalistiek evenwicht, geen tegenspraak - alleen framing en verdachtmaking. Maar de kiezers doorzien dat spel inmiddels. En als er één ding is dat deze verkiezingen duidelijk maken, dan is het dit: de echte onderbuik van Nederland is de honger naar waarheid, niet de angst van het kartel.