Volkskrant-columniste pleit voor Berbers-feestjes waar mannen en vrouwen gescheiden feesten. Want MeToo

Aanvankelijk zag ik de westerse maatstaf als ideaal, gewoon ontspannen met elkaar omgaan. Maar mijn westerse vrienden en collega’s bleken niet zo onverschillig als ik dacht. Er broeit altijd wel wat, met allerlei uit de hand gelopen gerommel en gedoe. En nu die #MeToo-beerput is opengetrokken, vraag ik me af wat er nog over is van mijn westerse ideaal.

Als Marokkaanse Arabier was ik gewend aan gemengde etentjes en feesten. Verbijsterd had ik toegekeken toen ik voor het eerst meemaakte dat vrouwen in de keuken stonden te wachten tot de mannen in de woonkamer waren uitgegeten, voordat zijzelf - als de kust vrij was - konden eten. Ik viel zowat van mijn stoel, was dit een slechte grap?! Nee hoor, het bleek bij veel Marokkanen doodnormaal. Sterker nog, hoe meer Berbers ik leerde kennen, hoe meer gescheiden feestjes ik bezocht. Inmiddels zie ik ook het voordeel ervan, want de vrouwen gaan waanzinnig los op de dansvloer.