Wat is hier eigenlijk het probleem? In een aantal overwegend christelijke gemeenten is de Dodenherdenking op zaterdag gehouden in plaats van zondag, uit respect voor de zondagsrust. Een eeuwenoude, diepgewortelde traditie in grote delen van Nederland. Volstrekt legitiem. Volstrekt herkenbaar. En volstrekt normaal – of dat zou het moeten zijn. Maar nee.
Wat doet de media, in dit geval NU.nl? Ze maken er een apart bericht van, alsof het een schokkende afwijking is. Alsof
christenen in gemeenten als Urk, Genemuiden, Staphorst, Elst en Reimerswaal opeens een radicale daad plegen omdat ze op zaterdag herdenken in plaats van zondag.
Waarom wordt dit überhaupt gebracht als
nieuws? Wat is hier de boodschap? Waarom die suggestieve toon? Het is overduidelijk: er wordt gespeeld met het sentiment. Alsof christelijke traditie iets achterlijks is. Iets achterhaalds. Iets dat eigenlijk niet meer past in het “moderne Nederland”.
Het christendom hoort bij Nederland – inclusief de zondagsrust
Laten we iets heel duidelijk stellen: het christendom vormt het fundament van onze cultuur. Vrijheid, rechtsstaat, de waarde van het individu – allemaal verankerd in die traditie. En binnen dat christendom – vooral het protestantisme – is de zondag heilig. Een rustdag. Een dag van bezinning. Geen dag voor publieke evenementen, zelfs niet voor herdenkingen.
En dat is geen disrespect. Integendeel. Het is uit eerbied, uit stille devotie, dat in deze gemeenten een dag eerder wordt herdacht. Met dezelfde waardigheid. Met dezelfde kransen. Met dezelfde twee minuten stilte. Maar op zaterdag.
Wat is daar in hemelsnaam mis mee?
👉 DDS verdedigt deze culturele wortels. Wij laten ons niet meeslepen in het seculiere gedram dat alles wat naar geloof ruikt als “achterhaald” wil framen. Steun ons via https://dds.backme.org en ontvang elke dag een ongepubliceerde column – vol vuur, traditie en realisme. Media als morele beoordelaars
Wat vooral stoort is de onderliggende toon. De suggestie dat deze gemeenten afwijken van “de norm”, alsof ze een probleem veroorzaken. Alsof het nieuwswaardig is dat mensen respectvol herdenken op een dag die bij hun geloof past.
Waarom worden deze gemeenten eruit gepikt? Waarom is het nooit “nieuws” dat op 4 mei in Amsterdam de herdenking door activisten wordt gebruikt om over Gaza te praten? Waarom worden de mensen die hun eigen doden herdenken op hun eigen manier, plots weggezet als afwijkend?
Het antwoord is simpel: christenen zijn het laatste veilige doelwit. In deze seculiere mediacultuur wordt geloof steeds vaker verdacht gemaakt. Niet als individu, maar als collectieve moraal. Als structuur. Als traditie. En dat moet kapot. Dat moet weg. Want traditie belemmert vooruitgang, zeggen ze dan.
Respect voor de traditie – óók als het schuurt
Het zou de
media sieren om te erkennen dat verscheidenheid in beleving juist een teken van vrijheid is. De landelijke herdenking mag op 4 mei zijn – dat betekent niet dat iedereen gedwongen moet worden op zondag om 20:00 uur de straat op te gaan, als dat strijdt met hun geloofsovertuiging.
Dat is geen verdeeldheid. Dat is pluralisme. Dat is hoe Nederland hoort te werken. Iedereen herdenkt – op zijn manier, in zijn gemeente, in zijn gemeenschap. En dat is precies wat er in Urk, Genemuiden en Reimerswaal gebeurt.
👉 DDS blijft deze culturele en religieuze wortels verdedigen. Tegen het mediageweld in, tegen de secularistische druk. Steun onze strijd via https://dds.backme.org en ontvang als dank dagelijks een ongepubliceerde column in uw inbox – onversneden en oprecht.