Schandvlek Thalia eindelijk aangepakt: corps grijpt in na jaren wangedrag

Dat klinkt als een nette formulering voor wat het in werkelijkheid is: een giftige bende die jarenlang ongestoord zijn gang heeft kunnen gaan.

En laten we eerlijk zijn: het feit dat de leiding van het corps nu pas ingrijpt, zegt alles. Dit is geen plotseling inzicht, dit is damage control omdat de beerput weer openbarst.

Thalia werd opgericht in 1913. Een mooi klinkend verhaal over tradities en vriendschap. Maar de werkelijkheid anno 2025? Een broeinest van arrogantie, machtsmisbruik en gevaarlijk gedrag – niet alleen naar elkaar, maar ook naar de rest van de vereniging en de omgeving.

Volgens de senaat was er “structureel sprake van ernstig wangedrag”. En dat is diplomatiek taalgebruik. Want wie de recente geschiedenis van het corps kent, weet: dit betekent mishandelingen, vernederingen en asociaal gedrag dat allang strafrechtelijk aangepakt had moeten worden.

De senaat van het corps wil nu stoer doen: "We trekken een grens." Maar waar was die grens de afgelopen jaren? Waar was de ruggengraat toen vrouwen publiekelijk werden vernederd in seksistische speeches, toen aspiranten werden afgebeuld tijdens ontgroeningen, toen leden letterlijk in het ziekenhuis belandden?

Nu pas, na jaren wanstaltig gedrag, komt er een lichte sanctie: geen nieuwe leden aannemen. De rotte kern blijft gewoon zitten. De deuren gaan niet dicht. Niemand wordt direct geroyeerd.

Dit gaat niet alleen over Thalia. Dit gaat over het hele systeem van het Amsterdamsch Studenten Corps. Een systeem waarin machtige disputen jarenlang alles konden maken omdat ze wisten: het bestuur dekt ons toch wel in.

En ja, de leiding zegt dat er sinds 2021 een “cultuurverandering” is ingezet. Maar dat is vooral PR-praat om onderwijsinstellingen en subsidiegevers gerust te stellen. De feiten: vier jaar op rij geen geld van de hogescholen en universiteiten omdat het vertrouwen ontbreekt.

Alsof het allemaal nog niet potsierlijk genoeg was, moest de kennismakingstijd dit jaar worden afgebroken vanwege een wolf in de Utrechtse Heuvelrug. Driehonderd corpsleden op de fiets terug naar Amsterdam – het is bijna symbolisch. Het gevaar zit niet in het bos, het gevaar zit in de eigen sociëteit.

Het besluit om Thalia te blokkeren voor nieuwe leden wordt gepresenteerd als een moedige stap. In werkelijkheid is het een veel te late poging om het eigen imago te redden. Zolang de daders gewoon lid blijven, zolang er geen harde royementen en strafrechtelijke aangiftes volgen, verandert er niets.

Het corps moet stoppen met halve maatregelen. Het is tijd voor een complete schoonmaak – van Thalia én van het hele systeem dat dit jarenlang mogelijk maakte.