Afbeelding gemaakt met Shutterstock AI
Schokkend rapport: meer dan 20.000 daklozen in Amsterdam en Den Haag - politieke beschaving ingestort
Wat jarenlang ondenkbaar leek, is nu realiteit.
Volgens een nieuw onderzoek van Hogeschool Utrecht en het Kansfonds zijn er in de regio’s Amsterdam en Den Haag samen meer dan 20.000 mensen zonder woning.
Niet tijdelijk, niet op papier, maar écht dak- of thuisloos.
Dat betekent dat meer dan 1 procent van de bevolking in deze steden geen volwaardig dak boven het hoofd heeft.
Een cijfer dat hoort bij een land in crisis - niet bij een van de rijkste naties ter wereld.
En toch gebeurt het hier, in Nederland.
Terwijl de politiek in Den Haag zich druk maakt over klimaatdoelen, genderquota en EU-regelgeving,
slapen duizenden Nederlanders vannacht buiten.
Lees ook
Een menselijk drama dat niemand meer kan ontkennen
De ETHOS-telling, die deze cijfers boven water bracht, laat een huiveringwekkend beeld zien.
Steeds meer mensen verliezen hun woning door:
- torenhoge huren,
- het tekort aan betaalbare woningen,
- scheidingen en schulden,
- en een overheid die simpelweg niet ingrijpt.
En het gaat niet alleen om mannen die op straat leven.
In Amsterdam en Den Haag neemt het aantal vrouwen zonder vaste woonplek fors toe.
Ook jongeren, gescheiden ouders en werkenden (!) duiken steeds vaker op in de cijfers.
Dakloosheid is niet langer een randverschijnsel – het is een structureel onderdeel van de Nederlandse samenleving geworden.
De politiek kijkt weg - en is medeverantwoordelijk
Hoe is dit mogelijk in een land waar miljarden worden uitgegeven aan “klimaattransities” en stikstoffondsen,
maar waar duizenden mensen letterlijk geen bed hebben?
Het antwoord is pijnlijk eenvoudig:
de politiek heeft de basisbehoeften van eigen burgers ingeruild voor ideologische hobby’s.
- Honderdduizenden migranten werden wél gehuisvest.
- Windmolens kregen wél subsidie.
- Maar gewone Nederlanders die door pech, scheiding of schuldproblemen dakloos werden, kregen bureaucratie en wachtlijsten.
De overheid heeft het monopolie op “sociaal beleid” opgeëist - maar het menselijke gezicht allang verloren.
🟦 DDS schrijft over wat Den Haag liever verzwijgt. Wij laten zien hoe de politieke elite haar eigen burgers in de steek laat. Vind jij dat het tijd is voor verandering? Steun ons.
👉 Doneer via https://dds.backme.org of maak over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.
Wonen is een luxe geworden
In Amsterdam zijn koopwoningen al jaren onbetaalbaar.
De sociale huursector zit op slot.
Starters kunnen nergens terecht, en de wachttijd voor een huurwoning loopt op tot meer dan tien jaar.
Wie uit een relatie stapt of zijn baan verliest, valt simpelweg tussen wal en schip.
Hetzelfde geldt voor Den Haag:
de stad waar het beleid wordt gemaakt, maar waar de menselijke gevolgen van dat beleid zichtbaar op straat liggen.
Slapende mensen in portieken, volle nachtopvang, vrouwen met kinderen die nergens heen kunnen.
Het is niet “een incident”, het is het directe resultaat van jarenlang beleid dat verkeerde prioriteiten stelde.
De kloof tussen de elite en de straat
De cijfers zijn niet alleen een sociaal drama, maar ook een morele lakmoesproef.
In de Tweede Kamer klinken grote woorden over “inclusie” en “gelijkheid”,
maar de werkelijkheid in de steden is het tegenovergestelde.
Politici wonen in goed geïsoleerde huizen, praten over “woonagenda’s” en “kansen voor iedereen”,
terwijl gewone mensen letterlijk geen dak meer hebben.
Dat is de definitie van een beschavingsafglijding.
Een land dat het eigen volk niet meer kan huisvesten,
heeft elk moreel recht op grote woorden verloren.
Waar blijft de verantwoordelijkheid?
Zolang ministers, wethouders en beleidsmakers elkaar feliciteren met “wonen als mensenrecht”,
maar tegelijk geen woningen bouwen en de huren blijven verhogen,
zal dit getal alleen maar stijgen.
Lees ook
Vandaag zijn het er 20.000 in twee steden.
Volgend jaar 25.000.
En over vijf jaar?
Dan spreken we over honderdduizenden mensen zonder vast adres - in een land dat prat gaat op zijn “welvaartsstaat”.
Nederland is zijn morele kompas kwijt
Wat deze telling blootlegt, is niet alleen bestuurlijk falen.
Het is moreel bankroet.
Een samenleving die miljarden uitgeeft aan symboolpolitiek, maar haar eigen burgers letterlijk laat verkommeren,
is geen beschaafde samenleving meer.
Dakloosheid is geen natuurverschijnsel - het is een beleidskeuze.
En de prijs daarvan wordt betaald door mensen die hun baan, huis en waardigheid verliezen,
terwijl de verantwoordelijken zich verschuilen achter rapporten en commissies.
🟥 DDS blijft schrijven over de ramp die zich in onze eigen steden voltrekt. Vind jij dat Nederland weer eerst voor zijn eigen mensen moet zorgen? Steun ons werk.
👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
Lees ook
Loading
