Steeds meer Nederlanders worden dakloos: Nationale- en Kinderombudsman roepen op tot actie

De ombudsmannen benadrukken tevens dat een nieuwe telmethode heeft aangetoond dat aanzienlijk meer vrouwen en kinderen dak- of thuisloos zijn dan oorspronkelijk gedacht. Zo blijkt dat deze vrouwen en kinderen bijvoorbeeld bij vrienden op de bank slapen of verblijven in tijdelijke (slechte) huisvesting zoals kraakpanden, caravans of auto's, wat in feite neerkomt op dakloosheid, zoals Kalverboer uitlegt.

Kalverboer voegt eraan toe dat er situaties zijn waarin kinderen en ouders van elkaar worden gescheiden. Ze benadrukt dat er nog steeds te weinig aandacht is voor de impact van dakloosheid op het welzijn en de waardigheid van mensen, en hoe dit de ontwikkeling van kinderen beïnvloedt. Het belang van deze groep wordt volgens haar niet voldoende meegewogen in de besluitvorming.

Op nationaal niveau blijft het totaal aantal opvangplekken in Nederland achter bij het streefgetal van 96.000. Naast het verschuiven van plekken, moet het land tienduizenden nieuwe opvangplekken creëren. Als provincies hierin falen, heeft het Rijk de bevoegdheid gemeenten te dwingen tot het opzetten van opvang. Met de nieuwe spreidingswet lijkt het streven naar (crisis-)noodopvang voor asielzoekers te verminderen.

Er zijn tevens meldingen dat daklozen beboet worden, een omgekeerde wereld! Deze mensen bevinden zich al aan de onderkant van de samenleving en worden dan ook nog eens het leven zuur gemaakt. Ze slapen onder erbarmelijke omstandigheden, buiten in het bos, onder de brug of in het park, terwijl mensen uit heel Afrika hier naartoe komen om onze huizen en voorzieningen te benutten. De wereld op zijn kop!