-Mark Jongeneel- Premier Rob Jetten – het ‘stofje’ van Nederland

Want laten we niet vergeten met wat voor man we hier te maken hebben. Dit is de politicus die in alle ernst beweerde dat stikstof “een stofje” is. Ja, zo luchtig zei hij het, alsof hij het had over bloem op de keukentafel. Heel de scheikundige wetenschap kan aan de kant, want professor Jetten heeft gesproken. Stikstof? Gewoon een stofje. Alsof we het over poedersuiker hebben. En dat wordt dan straks de premier van een land dat ooit trots was op zijn ingenieurs, zijn landbouwkennis en zijn nuchtere verstand.

Alsof dat nog niet genoeg is, kwam er later die andere klassieker: “Huizen worden verwarmd met kernenergie.” Jawel, Rob Jetten, de man die blijkbaar denkt dat je met een reactor in je achtertuin de verwarming aanzet. Je ziet het al voor je: hij zet de thermostaat op 21 graden, en in Borssele slaan de alarmbellen aan.

Het is bijna knap hoe iemand zó ver kan komen met zó weinig realiteitszin. En dat zegt veel over de staat van onze politiek. Want Jetten is niet zomaar gekozen om zijn visie, leiderschap of charisma. Nee, hij is het resultaat van Haags wensdenken: een premier die vooral goed ligt bij Brussel, netjes glimlacht op klimaatconferenties en nooit, maar dan ook nooit iets controversieels durft te zeggen. Een perfecte marionet voor een elite die liever praat over CO₂ dan over koopkracht.

We krijgen dus een premier die meer verstand heeft van powerpoints dan van power. Een man die graag in internationale panels praat over “duurzame transities” terwijl de bakker op de hoek zijn gasrekening niet meer kan betalen. En dat terwijl Nederland schreeuwt om leiderschap met lef – iemand die snapt wat het is om gewoon te werken, te sparen en te zuchten onder een overheid die haar burgers als melkkoeien behandelt.

Maar nee, we krijgen Rob Jetten. De man van de gladde praatjes, de geprogrammeerde glimlach, en het geloof dat de wereld gered wordt met nog een extra klimaattafel.

En zo komt er een nieuwe hoofdstuk in de Haagse soap. Waar vroeger premiers stonden met een visie op volk en vaderland, krijgen we nu een man die bij elk probleem denkt: kan dit elektrisch?

Dus ja, het is surrealistisch. Nederland, ooit het land van Piet de Jong, Ruud Lubbers en Wim Kok, straks geleid door een man die stikstof een stofje noemt.

Misschien moeten we het maar symbolisch zien. Een premier die Nederland bestuurt alsof het een experiment is jammer dat wij, de burgers, de proefkonijnen zijn.