Koolmees klaagt over ‘blokkades’ - maar het kartel zelf sluit PVV en FVD buiten

Koolmees presenteert het als een symmetrisch probleem, maar dat is het niet. Want één van die “blokkades” is volkomen logisch - en de ander is een politieke schande.

Dat de VVD geen zin heeft in samenwerking met GroenLinks-PvdA, is eigenlijk het enige rationele element in deze hele formatie. De partij van Timmermans staat voor meer EU, meer klimaatdwang, meer belastingen en meer migratie. De VVD zegt - tenminste in verkiezingstijd - het tegenovergestelde te willen.

Een samenwerking tussen die twee zou niets anders opleveren dan een verlenging van Rutte IV in een nieuw jasje: linkse agenda, liberale smoes. Dus dat de VVD die deur sluit, is niet vreemd. Het zou pas absurd zijn als ze dat níét deden.

Wat wél wanstaltig is, zijn de blokkades tegen de PVV en FVD. Twee partijen met samen miljoenen kiezers, volledig democratisch gekozen, worden zonder pardon buitengesloten. Niet vanwege inhoudelijke plannen, maar simpelweg omdat het hier om niet-kartelpartijen gaat.

Koolmees noemt dat “ingewikkeld.” Maar het is geen puzzel -het is zelfgekozen arrogantie van een politieke elite die niet kan verdragen dat Nederland massaal naar rechts is opgeschoven.

De kiezer heeft gesproken, maar Den Haag stopt zijn vingers in de oren.

Het is opvallend hoe verkenners en partijleiders van D66, VVD en D66 praten over “samenwerken over de lijnen heen”, maar diezelfde lijnen trekken zodra het over rechts gaat. Extreemlinkse partijen mogen overal aanschuiven, maar als het over patriottische, migratiekritische of eurosceptische partijen gaat, is het ineens “gevaarlijk”, “onbeschaafd” of “onrealistisch”.

Het is een morele hiërarchie waarin alleen partijen met het juiste deugprofiel meetellen. PVV en FVD worden tot paria’s gemaakt, niet door de kiezer, maar door het politieke establishment.

Dat is geen democratie meer - dat is een kartel dat zichzelf beschermt tegen de stem van het volk.

Dat Wouter Koolmees - nota bene een oud-D66-minister - als verkenner is aangesteld, zegt al genoeg. Hij belichaamt het probleem dat hij zegt te willen oplossen. De D66-mentaliteit is de belichaming van het kartel: netjes praten over “bruggen slaan”, terwijl men in werkelijkheid muren optrekt rond het partijkartel.

Het hele systeem van verkenners, informateurs en formatiegesprekken is inmiddels een ritueel geworden om de echte democratie te omzeilen. Men spreekt over “stabiele meerderheden” - lees: meerderheden zonder oppositie van rechts.

En zo wordt de wil van de kiezer met een glimlach genegeerd.

Wie miljoenen mensen structureel buitensluit, speelt met vuur. Het vertrouwen in de politiek is al tot onder het vriespunt gezakt. Nog meer kartelgedrag zal dat alleen maar versterken.

Mensen zien dat partijen als PVV, FVD en BBB weliswaar groeien, maar dat hun invloed door de macht van de gevestigde orde wordt geblokkeerd. Dat voedt cynisme - en dat cynisme is terecht.

Een democratie waarin de stem van de meerderheid stelselmatig wordt genegeerd, is geen democratie meer. Het is een oligarchie met verkiezingen voor de vorm.

Nederland heeft geen behoefte aan “puzzelaars” als Koolmees, maar aan mensen met lef. Politici die durven zeggen: elke partij die door het volk gekozen is, mag meedoen. Geen taboes, geen blokkades.

De enige manier om uit deze impasse te komen, is door het kartel open te breken. Door partijen als PVV en FVD eindelijk dezelfde politieke ruimte te geven die linkse partijen altijd vanzelfsprekend krijgen.

Want wie werkelijk in de democratie gelooft, durft het debat aan met iedereen.