Tilburg krijgt D66-burgemeester ondanks minieme steun: slechts 7,26% van de stemmen!

Ja, je leest het goed: een partij die in de stad nauwelijks nog draagvlak heeft, levert doodleuk de nieuwe burgemeester. Democratie? Of toch gewoon de bekende baantjescarrousel van het partijkartel?

Wie dit nieuws ziet, krijgt een déjà vu. Want telkens als D66 weer wordt weggevaagd bij verkiezingen, duiken hun bestuurders opeens op in goedbetaalde posities — van commissariaten tot burgemeestersposten.

Het is een beproefd systeem: verliezen in de openbaarheid, winnen in de achterkamer. Fleur Gräper - jarenlang actief binnen de D66-top - wordt nu “verrast” naar voren geschoven als “de ideale kandidaat”. Maar wie heeft haar gekozen? Niemand.

De burgers van Tilburg hebben op 22 november 2023 massaal gestemd op partijen als de PVV, VVD, NSC en GroenLinks-PvdA. D66 bungelde ergens halverwege de uitslag, ver onderaan de lijst van serieuze spelers. Toch krijgt de partij de hoogste lokale functie in handen.

Dat is geen toeval, dat is regie.

De Nederlandse bestuurscultuur is verworden tot een baantjescarrousel. Wie deel uitmaakt van het kartel, hoeft nooit bang te zijn voor de kiezer. Verlies je je Kamerzetel? Dan wacht er wel een burgemeesterspost, een commissariaat, of een functie bij een publieke omroep.

Fleur Gräper past naadloos in dat patroon. D66 verliest elke verkiezing terrein, maar houdt via benoemingen zijn macht stevig vast. Het is het klassieke “ons-kent-ons”: de elite benoemt zichzelf, de burger kijkt machteloos toe.

Officieel heet het dat burgemeesters “voorgedragen” worden door de gemeenteraad, maar in de praktijk betekent dat: de landelijke partijen verdelen de posten. Er wordt keurig een commissie ingesteld, een procedure doorlopen, een screening gedaan - en uiteindelijk komt er precies uit wat iedereen al wist: iemand uit het kartel.

De burger, die zou mogen kiezen wie de stad bestuurt, heeft in dit systeem nul invloed. In Tilburg koos men dus niet voor een onafhankelijke bestuurder met lokale wortels, maar voor een partij-insider die politiek Den Haag goed kent.

En dat terwijl juist D66 zélf jarenlang pleitte voor “meer democratie” en zelfs een gekozen burgemeester wilde. Blijkbaar geldt dat alleen als het hen uitkomt.

Tilburg is geen randstad-speeltuin voor partijbonzen. Het is een trotse stad met hardwerkende mensen die recht hebben op bestuurders die iets met hun stad hebben, niet met hun partijnetwerk. De benoeming van Fleur Gräper laat opnieuw zien hoe losgezongen de politiek is geraakt van de realiteit buiten de Haagse bubbel.

Als een partij met amper zeven procent van de stemmen de burgemeester mag leveren, wat zegt dat dan over de waarde van je stem? Precies: bitter weinig.

Wat er in Tilburg is gebeurd, is symbolisch voor de staat van Nederland. De gevestigde macht deelt de posten uit onder elkaar, ongeacht verkiezingsuitslagen of democratische legitimiteit. D66 mag dan bij de kiezer zijn afgestraft, maar bij de benoemingscommissies blijft de partij koning.

Het is dit systeem dat de kloof tussen burger en bestuur zo groot maakt. Zolang de politieke elite elkaar baantjes blijft toeschuiven, zal de burger zich steeds verder afkeren van de instituties die zeggen hem te vertegenwoordigen.

En eerlijk is eerlijk: wie zou hen dat kwalijk nemen?