Timmermans slaat door: noemt kabinet-Wilders een team van Poetin- en Trumpfans

En dat is niet zomaar een aanval. Timmermans noemt het huidige kabinet letterlijk een regering vol “Poetin- en Trumpbewonderaars”. Alsof Nederland geregeerd wordt door verraders in plaats van volksvertegenwoordigers. Alsof Wilders en Yeşilgöz op de loonlijst van het Kremlin staan.

Het is een aanval die zó grotesk is, dat je je afvraagt of Timmermans het zelf nog wel serieus neemt. Maar helaas: hij meent het. En dat maakt het des te gevaarlijker.

Frans Timmermans is een man die ooit z’n sporen verdiende als diplomaat. Maar wat hij nu doet, is geen diplomatie. Dit is karaktermoord, politiek theater en morele chantage in één.

Omdat Wilders ooit zei dat we iets van Russische patriottisme kunnen leren, is hij een Poetin-bewonderaar? Omdat hij zich kritisch uitlaat over eindeloze Oekraïne-miljarden, is hij ineens een Kremlin-agent?

En omdat Yeşilgöz bereid is te regeren met de grootste partij van Nederland, zou zij ineens aan de kant van autocratie staan?

Timmermans zet niet alleen zijn politieke tegenstanders weg als ondemocratisch — hij doet ook iets veel fundamentelers: hij ondermijnt de legitimiteit van miljoenen kiezers.

Dat er Nederlanders zijn die Trump als president wél bewonderden — vanwege zijn harde koers, zijn anti-globalisme, zijn focus op nationale belangen — dát is blijkbaar voor Timmermans reden genoeg om hen af te schilderen als antidemocraten.

Alsof je alleen een ‘echte democraat’ bent als je stemt op partijen die de EU ophemelen, belastingverhogingen omarmen, en klimaatdwang toejuichen.

De paniek spat van het stuk af. Timmermans voelt het aan zijn water: de wind is gedraaid. De tijd van ongecontroleerde immigratie, klimaatdwang en Europese betutteling loopt op z’n eind.

En dus kiest hij voor zijn laatste redmiddel: demonisering.

Door politieke tegenstanders gelijk te stellen aan dictaturen, hoopt hij rechtse partijen te isoleren. Maar wat hij in werkelijkheid doet, is de morele grens volledig overschrijden.

De directe aanval op Dilan Yeşilgöz laat zien dat Timmermans precies weet waar de zwakste schakel in het kabinet zit. Hij probeert een wig te drijven tussen VVD en PVV, in de hoop dat de liberalen weer terug kruipen achter de oude “cordon sanitaire”-muur.

Maar als de VVD daar ook maar een moment in meegaat, is de boodschap aan de kiezer helder: jullie stem telt niet.

En dat zou pas echt autocratisch zijn.