Stop met het gesleep van asielkinderen. Dat staat in een brandbrief van jeugdartsen en scholen aan staatssecretaris Van der Burg. “Als we een paar honderd gezinnen niet kunnen opvangen is dat het faillissement van ons land”, zegt @sinancan77 in #Op1. #MAX
Op1: Sinan Can wil ons land overspoelen met 'meer, meer, meer' asielkinderen
Het lijkt erop dat documentairemaker en tafelgast Sinan Can de Nederlandse bodem heeft bereikt, of beter gezegd, de bodem onder ons geliefde kikkerlandje wil laten verdwijnen door een zondvloed aan asielkinderen. Tijdens een uitzending van Op1 riep Can ons op om 'meer, meer, meer' asielkinderen op te vangen, alsof Nederland een bodemloze put is waar deze kinderen zomaar in kunnen verdwijnen.
Het is onbegrijpelijk dat Can niet inziet dat een land met bijna 17,5 miljoen inwoners en een oppervlakte van 41.500 vierkante kilometer eenvoudigweg geen plek meer heeft. Hebben we niet al genoeg aan onze eigen problemen, zoals de nijpende woningnood en het toenemende fileleed? Wie denkt Can wel dat hij is om te beweren dat "als we een paar honderd gezinnen niet kunnen opvangen, dat het faillissement van ons land" zou betekenen?
Laten we ook de brandbrief niet vergeten, ondertekend door Can, jeugdartsen en scholen, waarin zij ons willen doen geloven dat deze honderden asielkinderen cruciaal zijn voor het welzijn van ons land. Het is maar goed dat staatssecretaris Eric van der Burg van de VVD zich niet zomaar door deze emotionele chantage laat inpakken. Het is immers zijn taak om de belangen van onze eigen burgers te waarborgen, en niet die van een stroom aan asielkinderen die ons land dreigt te overspoelen.
Steun DDS op BackMe: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en het mediakartel aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden.
We moeten ons verzetten tegen de oproep van Sinan Can en blijven focussen op onze eigen problemen. Nederland kan een hogere instroom niet aan. En nee, 'een paar honderd gezinnen' zijn het probleem niet. Maar wat je dan ziet is dat die paar honderd een paar duizend worden, en een paar duizend een paar tienduizenden... en zo verder. Zo gaat het namelijk al jarenlang; steeds weer worden we emotioneel gechanteerd, steeds weer gaat de politiek daarmee akkoord terwijl gewone mensen hun buik er vol van hebben.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten