Naema Tahir doet voor hoe het moet

Dan heb ik het niet over de journalistenpolizei die ze wil oprichten, maar haar manier van het debat voeren.

Toegegeven, ik heb gebeefd en gehuiverd toen ik de meest recente Buitenhof-column van Naema Tahir onder ogen kreeg. Zonder blikken of blozen gaf de opinieschrijfster aan dat politici mensen als Rutger Castricum zouden moeten wegzenden van het Binnenhof in het kader van 'fatsoen.' Daar ben ik dus absoluut niet voor, want dat raakt aan een fundament van de vrije samenleving, namelijk persvrijheid.

Zelfs vóórdat Castricum aan de deur bij Tahir en haar man Kinneging verhaal kwam halen, werd er al veel over gesproken. Twitter stond er voor een paar uur vol mee, nieuwswebsites maakten er dankbaar gebruik van en ook hier bij De Dagelijkse Standaard kon Tahir op een stukje rekenen.

Na de beruchte aanvaring aan de deur (Naema Tahir: "Ik dacht dat het iemand van BOL.com was"), mocht Tahir ook aanschuiven aan de tafel van Pauw & Witteman om nog eens voor een miljoenenpubliek haar journalistenplan uit de doeken te doen.

Natuurlijk is het een pervers idee, maar dat is hier onderschikt me dunkt. Nederland heeft columnisten als Tahir gewoon nodig: het is goed voor het land, omdat er eens over nieuwe ideeën wordt gesproken. De media laten 's lands opiniemakers meestal nogal links liggen. Ook is dergelijke aandacht voor de columnisten positief: niet alleen vinden de ego's van de stukjesschrijvers dat fijn, maar het haalt ze ook uit hun ivoren torens.

Door ze in televisieprogramma's te zetten ontstaat er een hoop discussie. Het eenzijdig uitvaardigen van een stuk tekst is namelijk één ding, maar in een gesprek je plannen moeten verdedigen nogal een ander. In dit geval heeft Tahir eens een goede reality check gekregen en zal de in Londen geboren dame in het vervolg wel beter oppassen nog eens een plan te lanceren om de journalistiek monddood te maken.

Daarom: volg het voorbeeld van Naema Tahir. Probeer eens controversieel te zijn, probeer eens debat uit te lokken met een tegenstander uit de politiek of de media. Zorg dat je aan de tafel van een goedbekeken televisieprogramma komt. Uiteindelijk worden we daar allemaal beter van.