Bisschop Mutsaerts fileert D66: “Kind gedegradeerd tot minder dan kippenpoot”

De analyse van Mutsaerts is een mokerslag: waar mensenrechten ooit bedoeld waren om de zwakke tegen de sterke te beschermen, worden ze nu misbruikt om de sterkste nóg meer macht te geven – en de allerzwaksten, de ongeboren kinderen, vogelvrij te verklaren.

Mutsaerts beschrijft het vilein: politici doen alsof je je ogen niet kunt vertrouwen. Je ziet een kloppend hartje op de echo? Nee hoor, dat is “een medisch verschijnsel.” Je ziet armpjes, beentjes, tien vingertjes? Nee, dat zijn slechts “cellen.” Het is een logische acrobatiek die grenst aan satire.

En daar zit de kern: abortus wordt gepresenteerd als neutraal medisch handelen, terwijl iedereen met gezond verstand ziet wat er werkelijk gebeurt: er wordt een leven beëindigd. Den Haag verhult die realiteit in woordkunst en propaganda.

Mutsaerts legt ook de hypocrisie bloot. Als een kind gewenst is, dan feliciteert iedereen de ouders al bij de echo: “Wat mooi, een kindje!” Maar als het ongewenst is, heet hetzelfde kind ineens “weefsel.” De waarde van het leven wordt dus niet bepaald door wat het is, maar door de grillige keuze van anderen. Dat is geen mensenrecht, dat is barbarij in nette verpakking.

Mensenrechten werden ooit uitgevonden om de stemloze te beschermen. Slavernij werd afgeschaft, vrouwen kregen stemrecht, minderheden werden beschermd. Maar D66 draait dat principe om: de stemlozen – ongeboren kinderen – worden nu juist vogelvrij verklaard. Hun leven wordt opgeofferd op het altaar van “keuzevrijheid.”

Mutsaerts vat het samen: het is een “vreemde vooruitgang die pas begint als iemand anders ophoudt te bestaan.”

Dit is niet slechts een debat over medisch beleid. Het is een cultureel keerpunt. Als een samenleving niet meer durft te zeggen dat een kind een kind is, verliest zij haar morele fundament. Dan worden “mensenrechten” slechts lege hulswoorden die precies het tegenovergestelde doen van waarvoor ze ooit bedoeld waren.

En dát is precies waar D66 ons heen wil leiden: een wereld zonder vaste waarden, zonder bescherming van het leven, zonder moreel anker. Een wereld waarin de sterkste bepaalt wie mag leven en wie niet.

Bisschop Mutsaerts fileert D66 genadeloos. Hij zegt wat iedereen met gezond verstand ziet: een ongeboren kind is geen “weefsel,” maar een mens. Het wegredeneren van dat simpele feit is niet progressief, maar destructief.

Zijn waarschuwing is glashelder: zolang we weigeren de werkelijkheid onder ogen te zien, zullen al onze zogenaamd “progressieve mensenrechten” niets meer zijn dan dodelijke leugens.