De miljonairs van D66: hoe de linkse elite de democratie domineert

Wat dit laat zien? Dat de zelfverklaarde “progressieve” partijen helemaal niet drijven op idealen, maar op geld. Groot geld. En niet van de “gewone Nederlander”, maar van een kleine, puissant rijke elite die met hun miljoenen probeert te sturen welke koers Nederland kiest.

Uit de nieuwste publicatie van het Ministerie van Binnenlandse Zaken blijkt dat D66 in de laatste weken voor de verkiezingen drie forse donaties heeft ontvangen van ieder €100.000. Eén daarvan komt opnieuw van Steven Schuurman, de softwaremiljonair die eerder al een fortuin stopte in Volt en ook GL/PvdA van geld voorzag.

In totaal kreeg D66 deze campagne al meer dan een half miljoen aan grote giften (in totaal haalden ze 766.000 euro op), een astronomisch bedrag vergeleken met wat andere partijen ontvangen. Het is duidelijk: in de wereld van de elite is D66 hét voertuig van macht, invloed en ideologisch comfort. De enige partij die nog meer heeft opgehaald? Nee, geen rechts club maar GroenLinks. Wut?

Wie denkt dat D66 “de partij van het volk” is, leeft in een illusie. D66 is de partij van Zuidas, Silicon Valley en de internationale elite. De partij vertegenwoordigt de belangen van miljonairs die precies weten wat ze willen: méér EU, méér migratie, méér klimaatregels - en minder inspraak voor gewone Nederlanders.

Schuurman is daarvan het perfecte voorbeeld. Hij maakt zijn miljoenen met techbedrijven, woont in internationale kringen, en gebruikt zijn fortuin om de politieke koers te beïnvloeden. Hij financiert de partijen die zijn wereldbeeld delen: globalistisch, klimaatfundamentalistisch, en totaal losgezongen van de realiteit van de werkende Nederlander.

En laten we eerlijk zijn: dat is precies wat D66 doet. Terwijl gezinnen worstelen met torenhoge lasten, terwijl boeren en mkb’ers worden uitgeknepen, krijgt D66 een ton of drie toegestopt van mensen die nooit zullen merken wat hun beleid aanricht.

Het is pijnlijk maar waar: in Nederland kopen rijke mensen politieke invloed. Het is volledig legaal - zolang het netjes wordt gemeld - maar de morele vraag is onvermijdelijk: hoe democratisch is een politiek systeem waarin geld bepaalt wie gehoord wordt?

D66, de partij die voortdurend praat over “transparantie” en “gelijke kansen”, accepteert ondertussen met graagte tonnen van de superrijken. Dat is geen toeval. Het is de realiteit van het nieuwe politieke kartel: de macht van de elite, gefinancierd door de elite, ten koste van de gewone burger.

En let op: deze donaties zijn geen spontane gebaren van idealisme. Ze zijn investeringen. Investeringskapitaal voor beleid dat gunstig uitpakt voor de donoren zelf - of het nu gaat om groene subsidies, digitale projecten of Brusselse regels waar hun bedrijven van profiteren.

De timing is veelzeggend. Terwijl GroenLinks/PvdA, D66 en Volt zich richting de verkiezingen presenteren als de “progressieve frontlinie”, komt het geld uit exact dezelfde zakken.

Dezelfde miljonairs, dezelfde belangen, dezelfde agenda. Het is een netwerk - niet van burgers, maar van invloed.

De een betaalt Volt, de ander D66, de derde GL/PvdA - maar uiteindelijk trekken ze allemaal aan hetzelfde touw. Een touw dat rechtstreeks richting Brussel leidt.

D66 roept voortdurend dat “grote bedrijven eerlijk belasting moeten betalen” en dat “macht eerlijk verdeeld moet worden”. Ondertussen vullen ze hun eigen kas met geld van de superrijken. En dan maar doen alsof zij de “morele partij” zijn.

Het is pure hypocrisie. Dezelfde partij die burgers een CO₂-heffing oplegt, vliegt zelf businessclass naar Brussel om te praten over “klimaatrechtvaardigheid”. Dezelfde partij die zegt dat “iedere stem telt”, accepteert tonnen van mensen wier stem véél harder klinkt dan die van jij en ik samen.

Laten we dus ophouden met de mythe dat D66 een idealistische partij is. Het is een partij van macht, geld en invloed - een façade van “progressieve waarden” waarachter een financieel kartel schuilgaat.

Elke euro die zij ontvangen van hun miljonairsdonoren, is een investering in beleid dat gewone Nederlanders schaadt. En zolang niemand dat hardop zegt, zal dit doorgaan - verkiezing na verkiezing.