Wilders woest na woningweigering Somalisch gezin: "Zet ze het land uit!"

“Gelukzoekers weigeren woning hoe is het mogelijk. Nederlanders staan jarenlang op een wachtlijst en Somaliërs vinden het weer niet goed genoeg. Schandalig. Zet ze het allemaal land uit en laat ze lekker een woning in Mogadishu zoeken en nooit meer terugkomen!”, aldus Wilders.

Een explosieve maar voor veel Nederlanders herkenbare reactie – want waarom hebben asielzoekers überhaupt het recht om een woning te weigeren, terwijl miljoenen Nederlanders het met veel minder moeten doen?

De woede van Wilders raakt een gevoelige snaar. Want hoe kan het dat een gezin dat al jarenlang in Nederland verblijft, weigert te verhuizen naar een woning in Bunschoten omdat dat “te ver van school” zou zijn?

De zoon heeft naar verluidt een hersenaandoening, maar de vraag die velen stellen – en die Wilders impliciet oproept – is: waarom moeten wij daar als samenleving eindeloos rekening mee houden, als dat betekent dat andere Nederlanders jarenlang in onzekerheid zitten over hun woonsituatie?

Zeker als het gaat om mensen die hier oorspronkelijk te gast zijn. Asiel is een gunst, geen recht op luxe.

De woorden van Wilders mogen hard klinken, maar ze brengen wél een kern van waarheid aan het licht. Als iemand twee keer een passende woning weigert, dan houdt het op. En dat geldt niet alleen voor deze zaak: eerder deze maand werden ook twee andere Somaliërs uit het Utrechtse azc gezet omdat ze niet bij elkaar wilden wonen in een flat.

Hoeveel kansen moeten mensen krijgen voordat we als samenleving zeggen: “nu is het klaar”?

Wilders zegt het zoals het is:

“Zet ze allemaal land uit. Laat ze maar een woning zoeken in Mogadishu. En nooit meer terugkomen.”

Veel mensen zouden het nooit zo hardop durven zeggen, maar denken het wél.

Dit soort incidenten zijn niet alleen pijnlijk voor de woningmarkt, maar ook voor het draagvlak onder Nederlanders. We zijn een gastvrij land. Maar gastvrijheid eindigt waar misbruik begint.

Dat je überhaupt het lef hebt om een huis af te wijzen, terwijl honderdduizenden mensen géén woning kunnen krijgen, is een klap in het gezicht van de Nederlandse burger.

Het kabinet moet nú ingrijpen. Maak van het weigeren van een passende woning een directe reden voor beëindiging van de opvang. Geen uitzonderingen meer, geen gedoogcultuur.

Wilders zegt het hard. Maar hij zegt wel wat gezegd moet worden.