Tijdens het programma Eva werd het eindelijk hardop gezegd. Zowel Frans Timmermans (GroenLinks-PvdA) als CDA-leider Henri Bontenbal hebben de deur geopend voor onteigening van boeren. Niet als noodgreep, maar als reëel beleidsinstrument. Timmermans noemde het “pijnlijk maar noodzakelijk”. Bontenbal ging zelfs nog een stap verder: “We gaan doen wat nodig is.” Daarmee positioneren beide heren zich aan dezelfde kant van de lijn - de kant van dwang, niet van dialoog.
Wat ooit begon als een stikstofdiscussie over “ruimte voor natuur”, is nu verworden tot een politieke kruistocht tegen de Nederlandse boer. De toon is glashelder: als de landbouw niet vanzelf buigt, zal ze worden gebroken.
“Pijnlijke keuzes”: codewoord voor dwangmaatregelen
Timmermans
prees in het programma het stikstofplan van voormalig VVD-minister Christianne van der Wal. Hij noemde haar beleid “moedig” en hekelde oud-CDA-leider Wopke Hoekstra omdat die het plan had afgezwakt. Dat “moedige plan” betekende in de praktijk: gedwongen opkoop en onteigening van boerenbedrijven.
Zijn boodschap is daarmee onmiskenbaar: onteigening hoort gewoon bij het nieuwe stikstofbeleid. Wie zich verzet, wordt niet gehoord maar weggevaagd.
Bontenbal, die zich lange tijd verzette tegen dit soort dwangmaatregelen, maakte nu publiekelijk een draai van 180 graden. Hij zei letterlijk:
“Collega Timmermans heeft hier gelijk in. En daar heb ik de afgelopen jaren ook zelf een andere koers in gekozen.”
Met andere woorden: ook het CDA is klaar om boeren te offeren aan de Brusselse stikstofdoctrine.
🟦 Ben jij het ook zat dat politici hun beloftes breken, boeren als probleem behandelen en Nederlandse grond willen afpakken voor Europese regels? Laat Den Haag weten dat jij hier een grens trekt.
Teken de petitie: geen Timmermans in het Torentje! Het CDA als de nieuwe D66
Wat hier gebeurt, is typerend voor de Haagse kartelmentaliteit. Het CDA, ooit de partij van platteland en rentmeesterschap, loopt nu zonder schaamte achter GroenLinks en D66 aan.
Bontenbal spreekt over “pijnlijke keuzes”, maar vergeet dat die keuzes voor boeren levensbepalend zijn. Achter elke boerderij die wordt “ontheven uit de stikstofimpasse” zit een gezin, een familiebedrijf, vaak generaties werk.
Toch kiest hij ervoor om met Timmermans mee te praten - dezelfde Timmermans die vanuit Brussel jarenlang de Green Deal oplegde, waardoor Nederland met onhaalbare stikstofdoelen zit opgescheept.
Bontenbal zegt: “We weten wat het de economie doet.” Maar als dat echt zo was, zou hij juist níét pleiten voor beleid dat hele regio’s economisch lamlegt.
Brussel lacht, Den Haag buigt
Het stikstofbeleid is geen natuurbeleid meer; het is geopolitiek. De Europese Commissie wil absolute naleving van stikstofnormen die nergens anders zo streng zijn als hier. En wie staan klaar om dat braaf uit te voeren? Timmermans en Bontenbal.
Boerenbedrijven worden uitgekocht, niet om natuur te redden, maar om ruimte te maken voor woningbouw, industrie en asielopvang. De grond van boeren verdwijnt, maar de stikstofuitstoot niet. Die verschuift simpelweg van de stal naar de stad.
De ironie is schrijnend: de mensen die Nederland voeden, worden verjaagd door politici die claimen “duurzaam” te zijn - terwijl ze ondertussen meer voedsel importeren uit landen waar milieuregels nauwelijks bestaan.
🟥 Dít is precies wat er straks onder een Timmermans-kabinet zal gebeuren: dwang, onteigening, en het einde van onze boerenstand. Wil jij dat niet laten gebeuren? Sta op voor het platteland en de vrijheid van eigendom.
Teken nu de petitie tegen Timmermans in het Torentje. Het masker is af
De afgelopen jaren probeerden CDA en
GroenLinks-PvdA het frame overeind te houden dat “niemand gedwongen hoeft te worden”. Nu blijkt dat dat nooit waar was. Zodra de camera’s draaien, zeggen ze wat ze werkelijk bedoelen: onteigening is een optie.
Het is een schokkend, maar eerlijk moment: Timmermans en Bontenbal laten zien dat ze bereid zijn om over boeren heen te walsen, zolang Brussel tevreden is.
De keuze op 22 november is daarmee duidelijker dan ooit.
Of we kiezen voor behoud van eigendom, gezond verstand en vrijheid —
of we laten het land regeren door politici die “moedig beleid” noemen wat in werkelijkheid pure dwang is.