-Frits Bosch- D66 is een fasicistische partij deel II

Giovanni Gentile is de Italiaanse filosoof van het fascisme, in 1875 geboren in Castelvetrano en in 1944 vermoord in Florence. Hij was de theoreticus van fascisme en ghostwriter van Benito Mussolini, in 1883 in Predappio geboren en in 1945 te Giulino vermoord. Mussolini was een Italiaanse politicus, journalist, onderwijzer en was van 1922 tot 1943 minister-president van Italië. Na de mars op Rome kwam Mussolini aan de macht en maakte van Italië een fascistische staat. De twintigste eeuw was de eeuw van fascisme en marxisme. Beiden zijn diepgeworteld in de Europese cultuur. Beiden leiden naar Kafkaistan. Gentile schreef voor Mussolini het essay ‘La dottrina del fascismo’ (1932), waarin hij karakter en noodzaak van het fascisme uiteenzette. Gentile riep het individu op tot een idealistische ethiek van gehoorzaamheid, werk en zelfopoffering om tot een nationale gemeenschap te komen in een dynamische rebellie tegen vermeend bedrog van het imperialisme. Gentile was hoogleraar Historische Filosofie aan de universiteiten van Palermo, Rome en Pisa. Marx, Nietzsche en Hegel waren zijn inspiratiebronnen. Hij was aanvankelijk marxist, maar viel die theorie later af. Met kennis van het socialisme ontwikkelde hij zijn eigen fascistische theorie, waarin we ook de vertaling van Nietzsche’s ‘Übermensch’ naar Gentile’s ‘Uomo Fascista’ tegenkomen. Gentile meende dat er twee vormen van democratie tegenover elkaar staan: de liberale democratie zoals in de VS, die Gentile als te liberaal, te individualistisch en te egoïstisch wegzette. De andere vorm van democratie die Gentile aanbeveelt is de fascistische democratie, waarin individuen zich vrijwillig onderwerpen aan de staat in een vorm van ultieme solidariteit van de leden van de gemeenschap. Gentile wilde evenals zijn geestelijke mentor Karl Marx een gemeenschap creëren die op de familie gelijkt. Hierin dienen allen de gemeenschap in een gezamenlijk belang, de dienstbaarheid. De uitspraak van president J F Kennedy, (1917-1963): “Ask not what your country can do for you, but ask what you can do for your country”, had een quote van Giovanni Gentile kunnen zijn.

Het is belangrijk de kern van fascisme te doorgronden. Giovanni Gentile parafraseer ik hierna uit zijn ‘Origine and Doctrine of fascism’. Burgerschap is legitimiteit verwerven voor macht en autoriteit door middel van “een geestelijk ontwaken”, dat mythische proporties krijgt waarin er een groep van historisch bevoorrechte mensen verantwoordelijkheid moeten dragen om een missie te vervullen door zich zo te positioneren. De groep is als geheel nederig tegenover andere groepen die als minder bevoorrecht worden ervaren. Politieke ondergeschiktheid betreft de filosofie dat het culturele leven ondergeschikt is aan de politiek, de personalisatie van de staat. Door de staat tot een fysiek persoon te verheffen, wordt een synthese gecreëerd tussen de staat en het individu. De nederig ethische staat ontstaat door van de staat een morele entiteit te maken. Het is onderhevig aan zorg en loopt schade op, wat daaruit voortvloeiende politieke actie legaliseert. "Wij", als gevolmachtigde voor de persoonlijke staat, hebben de verantwoordelijkheid om ‘onze’ nederigheid uit te drukken. We moeten zorgen voor het repareren van de veroorzaakte schade. Radicale immanentie betreft dat door de personalisatie van de staat de staat de positie van God verwerft en zo de hemel op aarde kan brengen. Individuen worden gereduceerd tot slechts activisten van de acties van de staat. Het is belangrijk te begrijpen dat het fascisme de staat personifieert. Er ontstaat een synthese tussen het individu en de staat. Dat is de kern van het fascisme. Dát is de wurgslang voor het individu.

Welnu, veel van wat ik hierboven beschreven heb zien we terug bij het huidige D66: de fascistische democratie, waarin individuen zich vrijwillig onderwerpen aan de staat in een vorm van ultieme solidariteit van de leden van de gemeenschap. D66 wil evenals Gentile en evenals zijn geestelijke mentor Karl Marx een gemeenschap creëren die op de familie gelijkt, de politiek correcte framing over de onderwerpen Covid-19, immigratie, klimaat, feminisme, gender, racisme, discriminatie, identiteit, LHBGT, diversiteit en inclusie. De woke zienswijze staat vast, volkomen rigide, het groepsdenken, de onderwerping van het individu, de velerlei dwang die in mijn eerdere artikel genoemd heb. Niet voor rede of feiten vatbaar zijn. Hierin dienen allen de gemeenschap in een gezamenlijk belang, de dienstbaarheid aan de staat, de maakbare samenleving. Het is een vorm van nationalisme die men rechts, door hen steevast radicaal rechts, extreem rechts en populistisch rechts, genoemd. D66 kent ook het generieke marxistische slachtofferdenken in LHBGTI en immigranten (Grunberg, de nieuwe joden). Fascisme is niet rechts maar rabiaat links, samen met marxisme twee kanten van dezelfde verderfelijke medaille. D66 is een door en door fascistische partij.