Van Titanic tot woningbouw: het onvermijdelijke 'rampjaar' van Hugo de Jonge
Maak je klaar om te toosten op het "rampjaar" dat de Nederlandse woningbouwsector voor de boeg heeft. Zet je schrap, pak je verrekijker en kijk uit naar de ijsberg van stijgende bouwkosten, te hoge rentes en een alarmerend tekort aan grond. Dit is geen Titanic scenario, dit is het onvermijdelijke 'rampjaar' van de woningbouw dat naderbij kruipt, ondanks de smeulende wooncrisis die al aan de horizon loeit.
Het is de bedoeling van het kabinet om vóór 2030 maar liefst 900.000 nieuwe woningen te bouwen. Ja, je hebt het goed gelezen, 900.000. Een doel dat even uitdagend als onbereikbaar lijkt. Want, helaas, terwijl het plebs zich vastklampt aan de belofte van nieuwe woningen, heeft het Economisch Instituut voor de Bouw een kleine, maar relevante voetnoot toegevoegd: de woningproductie zou in 2023 met 3,5% dalen. Een feest van hoop dat eindigt in de bittere nasmaak van teleurstelling.
Oh, maar wacht, er is meer! In het door ironie doordrenkte drama van de Nederlandse woningbouw, is de voorspelde daling voor 2024... van 5,5 procent. Een getal dat perfect de woorden illustreert die nog moeten worden gezegd: 'rampjaar'. "De situatie blijft onzeker," aldus De Jonge, "maar in ieder geval is de verwachting dat er in 2024 een forse dip zal zijn."
Ondertussen, in een land niet zo ver weg, blijft de bevolking groeien. Torenhoge immigratie heeft ervoor gezorgd dat onze kleine natie in 2022 met maar liefst 227.000 zielen is gegroeid. En volgens onze betrouwbare bronnen zou dit aantal in de komende jaren wel eens kunnen toenemen.
En zo wordt de kloof tussen vraag en aanbod steeds groter. De vraag naar woningen stijgt exponentieel, terwijl het aanbod een pijnlijke dood sterft in de klauwen van stijgende kosten en rentes, en een verontrustend gebrek aan grond.
Steun DDS op BackMe: samen pakken we het mediakartel aan. Deze steun is heel nuttig in deze zware economische tijden. Steun ons dus! Dat kan met een groter of een kleiner bedrag... en help ons het partijkartel en het mediakartel te slopen.
Terwijl we de storm trotseren, met een steeds grotere bevolking en steeds minder woningen, blijven we vertrouwen op de vakkundige navigatie van onze eigen Kapitein De Jonge. Met zijn totale incompetentie blijft hij ons ervan verzekeren dat we een ijsberg in het oog houden, terwijl de Titanic van de woningbouw op volle snelheid vooruit vaart.
De ironie is bijna zo pijnlijk als het uitzicht op een ander jaar zonder voldoende nieuwe woningen. Bijna.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
Lees ook